Bak Postacı Geliyor..

Sabır Sabır Sabır

VOTELERİNİZ YORUMLARINIZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM :) UMARIM BUNUDA BEĞENİRSİNİZ :D TEKRARDAN TEŞEKKÜRLEER :)))

-Ben seni hala seviyorum. Kerem bu cümleleri dediği an yüzümde aptal gülümseme oluşmasını tahmin etmek hiçte zor değil.

Ve bir anda Kereme sarıldım. O da ilk olarak şok geçirmiş gibi olsa da hemen sarıldı. Evet.. Kavuştuk sonunda. Zar zor oldu biraz ama ..

-Gel.. dedi ve devam etti. Oturalım..

-Olur. Dedim gülümseyerek.

Oturduktan sonra 2 kahve söyledik ve Kerem başladı söze.

-Aklıma bile gelmezdi beni seveceğin .. Rüya da gibiyim.

-Benimde aklıma gelmezdi. Zaten aklıma değil kalbime geldi dedim ve kafamı aşağı eğdim. Çokta romantikimdir :D

O da utandığımı fark etti heralde. Elimi tuttu.

-Bundan sonra bizi kimse ayıramayacak dedi bana güven verir tavırı ile.

-Yeşim? Dediğim an suratını bozdu.

-Onu da halledicez ikimiz. Merak etme sen dedi elini yanağıma koyup. Bende gülümsedim. Ama bir dakika hesaplara gelelim şimdi. Kaç gündür uykumu alamıyorum bu soru yüzünden ben keremi aradığımda yeşim açıp ‘’Kerem müsait değil’’ demişti. Hadi bakalım.

-Kerem dedim.

-Efendim dedi sırıtarak.

-Ya ben geçen seni aramıştım. Ama Yeşim açtı müsait değil dedi gülerek.  Dedim ne diyecek çok merak ediyorum. Şu balkonlardan millet napmış diye bakan teyzeler kadar meraklıyımdır. Tamam… daha fazla da olabilir.

-Evet.. Bize gelmişti bende lavabodaydım. Dedi ve içime su serpti. Müsait değilmişmişmiş sen öyle san. Asıl şuan müsait değil. Dedim kendi kendime..

-Anladım . Kerem Yeşime ne zaman söyleyeceğiz?

-Bilmiyorum. İşimizi biraz garantiye almalıyız. Ne yapacağı belli değil.

-Haklısın..

-Biraz özleyeceğim seni ama .. dedi hemen Kerem.

-Özlemezsin özlemezsin. Dedim küçük çocuklar gibi dudaklarımı büzerek ((((( dudaklarını büzmekten düzeltemeyen Merveme selamlar…..)))).

-Özlerim .. Hemde çok özlerim.

Gülümsedim. Oda hemen gülümsedi. Çok seviyorum ya.

-Hadi biraz yürüyelim dedi ve cafeden çıktık.

Yağmur başlamıştı. Birbirimize sarılarak yürümeye başladık. Birkaç gün önce böyle olacaksınız deselerdi bana inanmazdım. Şuanda parka götürülmüş çocuklar kadar mutluyum. Hem de pamuk şeker alınmışsa keyfinden yenmez. Bak yine döndüm çocukluğuma. Çocukluğumu yaşatmadılar bana diye isyan edermişim şimdi. Olsun Keremin yanında zaten çocuk gibiyim.

-Seni seviyorum dedi bir anda bende gülmeye başladım.

-Teşekkür ederim dedim gülmelerimin arasında.

-Kızlardan da odun oluyormuş demek ki. Dedi sen daha benim ne kütüklüğümü göreceksin Kerem bey.

-Aa insan sevdiğini hiç üzer mi Kerem? Dedim. İnsan sevdiğini hiç üzer mi? Sebepsizce ona odun der mi?

-Şaka yaptım dedi kahkahalarıyla birlikte. Bende ona katıldım ve gülmeye başladık. Tabi buna gülmek denirse.

Banka oturduk. Elimi hiç bırakmadı. Çocuk ne kadar da seviyormuş beni. Ay sevilmeyecekte kız değilim. Aslında sevilmeyecek kızım. Ne makyaj yaparım ne yemekten temizlikten anlarım ne az konuşurum. Bazen hiç susmadığımda oluyor. Tipime bakarsak. Sanırım bir tek ondan kurtarıyorum.