Umiyak ako nang umiyak, hindi pwedeng mawala si Lizelle, kahit isang doll lang siya, mahal na mahal ko iyun. Siya yung naging kalaro ko simula nung bata pa ako.
Naka-on yung ilaw, iyak ako ng iyak at sa haba ng iyak ko, nakatulog na ko.
Nandito na naman ako sa lugar na may maraming bulaklak pero instead of paro-paro, mga dragonflies naman yung nandito, madami sila at ang gaganda nila kasi iba't iba ang mga kulay ng mga dragonflies.
"Rohan," Nakatingin pala ako sa isang tao sa harap, blurd parin yung hitsura niya.
Biglang nag-echo sa ears ko yung pangalan niya. tapos, lumapit siya sa akin, habang papalapit ng papalapit siya, natatakot ako, hindi ko alam kung bakit pero natatakot talaga ako kaya I stepped my one foot back, tapos, bigla akong nagising.
Tumingin ako sa kwarto ko, umaga na pala. Hindi ko na maalala ang pangalan niya. Rowan, Rolan? Richard? Pero alam kong nagsisimula sa "R" yung pangalan niya.
Tumayo na ako mula sa kama ko, only to realize na patay yung ilaw sa kwarto.
Heto na naman, kababalaghan na naman. Bukas yung ilaw nung natulog ako diba, remember? Ano toh? Automatic switch, sa pagkakaalam ko hindi naman kami ganito ka yaman para magkaroon ng automatic switch.
This is totally impossible.
*edited
All rights reserved 2014
Copyright Sweetporcupine
BINABASA MO ANG
Destiny is Dream(Filipino Short-Story)
RomanceDo you guys believe in Destiny? Pwes,dito sa short story na ito, nagpapatunay na walang destiny na hindi magkakatuluyan, in short, kapag kayo talaga ang para sa isa't isa, kayo talaga, even between life and death, that's how powerful destiny is. Mee...
