Muneca

212 15 5
                                    

"Ah si mama at si papa at yung nakababata kong kapatid, after a year, tumawid na sila sa liwanag."

"Eh, yung killer, tumawid din ba sa liwanag?"

"Yan ang hindi ko alam, alam kong namatay siya pero hindi ko nakita yung kaluluwa niya after."

"Eh, ikaw? Bakit hindi nakatawid sa liwanag?"

"Yun nga rin yung pinagtataka ko eh, siguro dahil meron pa akong unfinish business dito. Hindi ko alam." Nagsigh siya. "After two years, nakita kita at yung papa mo, naalala mo si Lizelle? Ako yung nagbigay sa iyo niyon,"

"At saan mo naman pinulot si Lizelle."

"Dating muneca yun ni mama." Ngumiti siya sa akin.

"Ah, eh, salamat." Nagsmile din ako pabalik sa kanya. "So all this time ikaw yung nagmumulto dito sa bahay?"

"Oo, ako yun. Hahaha."

"Oh, sh*t" bigla kong tinakpan yung katawan ko gamit ng mga kamay ko kahit may clothes ako. "So, nakita mo na akong nakahubad?!"

Nagnod siya. "Matagal na"

"Urgh! Bastos ka Bastos!" Bigla akong tumayo at hinampas siya gamit ng kamay ko, hindi ko na napigilan eh, hindi ko maimagine na nakita niya na yung panlooban ko. Oh no!

*edited

All rights reserved 2014

Copyright Sweetporcupine

Destiny is Dream(Filipino Short-Story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon