Tumingin ako sa kanya at naghintay para sabihin niya kung sino siya, pero wala akon narinig mula sa kanya. Tiningnan ko siya ng matagal, "Ako si--"
Naging ceiling yung mukha niya and then I realized, I'm awake na pala, ang weird naman ng dream ko.
Monday ngayon at may pasok sa school. Malapit lang yung bahay namin from school at since college na ako, hindi masyadong maaga yung mga classes ko.
As usual, naligo na ako at nagbihis. Pinuntahan ko si papa sa kwarto niya para gisingin siya pero one thing's clear, wala si papa sa kwarto niya, baka pumunta siya ng maaga sa kanyang work. businessman kasi si papa.
Paalis na ako, nasa may gate na ako ng bahay ng may nakasalubong akong tao na nakabisekleta, mailman ata. Bumaba siya sa biskleta niya at ibinigay sa akin ang sulat.
"Hah? Sulat galing kanino?" tinanong ko siya.
"Hindi ko alam" Weird yun pagtingin niya sa akin, at yung smile niya na parang may binabalak siya na masama. Uncomfortable talaga ako sa kanya kaya kinuha ko nalang ang sulat at ilinagay sa pants ko at lumakad ng mabilis, papalayo.
Tiningnan ko ulit yung mailman, nakangiti siya habang nakatingin sa bahay namin. Weirdo.
*edited
All rights reserved 2014
Copyright Sweetporcupine
BINABASA MO ANG
Destiny is Dream(Filipino Short-Story)
RomantizmDo you guys believe in Destiny? Pwes,dito sa short story na ito, nagpapatunay na walang destiny na hindi magkakatuluyan, in short, kapag kayo talaga ang para sa isa't isa, kayo talaga, even between life and death, that's how powerful destiny is. Mee...
