"Aaaaaaaaaaaaah!"Nagising ako sa kalahatian ng gabi, isang masamang panaginip lang pala.
"O, Hera, anything wrong?" Tinanong ako ni Rohan.
"Napanaginipan ko siya, Rohan, napanaginipan ko yung killer!" Umiyak ulit ako, napakaiyakin ko naman. Pero, sino ba naman yung hindi maiiyak kapag naaalala mo na pwede kang mamatay anytime soon.
Rohan hugged me and it was a sweet hug. Safe na safe talaga ako pag nandiyan siya.
"Gusto mo, pumasok ako sa panaginip mo?"
"Talaga?"
"Bibigyan kita ng magandang panaginip."
"Diba sabi mo, lahat ng desisyon, palaging may kapalit? Anong kapalit niyan?" He released his hug, bitin naman nung hug, sana kung pwede lang forever nalang yung hug, pwede?
"Matulog ka na nga, sinisira mo yung romantic scene eh."
"Alam mo, suplado ka din pala." Pinikit niya ang mga mata niya at nagkunwarin tulog na. Pshhh, alam ko namang di yan natutulog eh.
Totohanan niya ba talaga yung sinabi niya, papasok daw siya sa panaginip ko? Ang sweet naman niya. Feeling ko, parang nahuhulog na yung loob ko sa kanya, pati yung puso ko.
Tiningnan ko siya, nakapikit parin yung mga mata niya kaya di ko na namalayan na nakatulog na ulit ako.
*edited
All rights reserved 2014
Copyright Sweetporcupine
BINABASA MO ANG
Destiny is Dream(Filipino Short-Story)
RomanceDo you guys believe in Destiny? Pwes,dito sa short story na ito, nagpapatunay na walang destiny na hindi magkakatuluyan, in short, kapag kayo talaga ang para sa isa't isa, kayo talaga, even between life and death, that's how powerful destiny is. Mee...
