Düşen karanlık, peşinde gölgelerini sürükledi 2017'nin kışına kadar. Modern hayatın sihri Mahoutokoro'nun koridorlarında tekrar yankı bulurken; Tora, Saru, Hebi ve Ryo evleri kapılarını açıyor yeniden.
Yoldan sapıp beyaza dönmek kolay.
Esas zor ola...
Simsiyah saçları savrulan kadın Tokyo'da ki sığınağın çatısından şehrin ışıklarını seyrediyordu. Elindeki sarı renkli ruh taşını ucuna taktığı zincirle sallıyordu. Esen rüzgarla siyah cübbesine sarıldı.
"Tokyo kulesinin ışıkları neden sönük bugün biliyor musun Nekomata?" diye ona seslenen tanıdık tınıyı duydu arkasından.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Seninkiler mi yaptı?" diye sordu sarı gözlerini adama çevirip.
"Azap tohumu bırakmış, seninkiler." diyip güldü genç adam imalı imalı.
Derin bir iç çekti kadın. Bu savaşa girme niyetinde değildi ancak bir kere başladı mı geri dönüşü yoktu. Çok uzaklardan bir çığlık duydu.
Başka bir cadı daha ölüyor olmalıydı.
"Gitmeliyim." dedi Nekomata. Döndürdüğü ruh taşını avucuna aldı. Elini şıklatıp küçülmeye ve kedi formuna dönmeye başladı. Orta boylarda, sarı gözlü ve siyah tüylü bir kediye dönüşerek adama miyavladı.
Ucu ikiye ayrık kuyruğunu adamın paçasına sürtüp durdukları çatıdan diğerine atlayarak gözden kayboldu.
"Hiçbir yere gitmiyorum." diye itiraz etti Youngjae. Ufak siyah tel kafese doğru asasını çekti.
"Size gidin buradan dedim. Gidin ve Müdür Kang'a söyleyin. Başlamasına az kaldı." derken gözünden tek damla süzülen yaşı tutamadı kız.
Moonbyul Irene'i omuzlarından tuttu.
"Başın mı dertte? Neden şu lanet zımbırtı geldi geleli bağırıp çağırıyorsun?" diye sordu.
"Buradan uzaklaşmazsanız yakınındaki herkesi alacak içine. Hazır bahçedeyken kendim savaşmalıyım." diyerek baktı Moonbyul'un gözlerine.
"En azından Yeri'yi götürün burdan. Ona birşey olmasına izin veremem." derken sesi bu kez yalvarır gibiydi.
"HAYIR." diye haykırdi Yeri. Bir ablasını kaybetmişti. Manevi ablasını da kaybetmek istemiyordu.
Solar uzanıp Yeri'yi yakaladı cübbesinden.
"Orası bende." dedi Irene'e cesaret verir gibi bakarken. Yeri debelensede bırakmadı kızı. "Siz ufaklıklar, dışarı." diyip Jungkook'u da Himchan'a teslim etti. Himchan ve Solar, Yeri'yle Jungkook'u Saru yatakhanesininde dışına sürüklerlerken Moonbyul'da Jimin'i gitmesi için ikna etmeye çalışıyordu.
"Git Müdür Kang'a haber ver çirkin. Hadi." diye azarladı. Jimin korkuyla Müdür Kang'ın odasına doğru son hızla koşmaya başladı. Zamanında haber vermezse başlarına büyük birşeylerin gelmesinden korkuyordu çocuk.
Seokjin, Moonbyul ve Youngjae kalmıştı Irene ile beraber bahçede. Ne olduğunu Irene harici kimse bilmesede asalarını çekmiş olacakları bekliyorlardı.
