Düşen karanlık, peşinde gölgelerini sürükledi 2017'nin kışına kadar. Modern hayatın sihri Mahoutokoro'nun koridorlarında tekrar yankı bulurken; Tora, Saru, Hebi ve Ryo evleri kapılarını açıyor yeniden.
Yoldan sapıp beyaza dönmek kolay.
Esas zor ola...
Jongup tepesinde uçan haberci kuşu kimseye çaktırmadan yakaladığında kütüphanede tek başına 'Karanlık Sanatlara Karşı Savunma' kitabı okuyordu. Ufak notu görünce heyecandan eli ayağına dolandı. Kütüphanenin diğer ucunda Solar'la oturan Moonbyul'a göz attı çaktırmadan.
Akşam derslerinden sonra pembe gölde görüşelim. / Moonbyul
"Ne okuyorsun?" diyerek kendine doğru gelen Doyeon'u görünce katlayıp cebine attı kağıdı Jongup.
"Karanlık Sanatlar." dedi soğuk sesiyle.
"Şaşırtmadı." diyip güldü kızda.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Akşam Nekomata çağırdı. Mahou Shoujo'lardan biri ölmüş. Yeni birilerine ihtiyacı var.." diye fısıldadı Jongup'a.
"Hwasa'yı düşünüyorsan seni girişteki şamarcı söğüte asarım, bunu biliyorsun değil mi?" dedi Jongup tek kaşını kaldırıp.
Doyeon çocuğun yanına sandalye çekip oturdu.
"Bizden birini istemiyor." dedi dudağının yanı yukarı kıvrılırken.
"Bae Irene gibi birini istiyor." diyip gözleriyle ileride oturan Moonbyul ve Solar'ı gösterdi.
"Güçlü hemde karşı taraftan. Kimi önersem bilemiyorum." dedi Doyeon gülümserken. Jongup yutkundu ama kıza farkettirmemek için dümdüz ifadesini bozmadı.
Moonbyul olmazdı. Olamazdı. Ama eğer Doyeon bir kere onu önerirse kızı dönüştürmek için her türlü pisliği yapabileceğinden emindi Nekomata'nın.
"Kim Yeri daha mutlu eder Nekomata'yı." diyerek öneride bulundu Jongup. Moonbyul harici herhangi biri umrunda olmazdı.
"Yeterince güçlü değil." diyip omuz silkti Doyeon.
"Neyse..Sana iyi okumalar." diyerek gülümsedi ayağa kalkarken.
"Görüşürüz." dedi Jongup'ta arkasından. Kız gidince boncuk boncuk terlemeye başladı. İçinden hızlıca tekrarlarken buldu kendini.
Moonbyul olmasın. Lütfen herkes olur ama o olmasın.
Onu uyarmalıydı. Kendi ekibine ihanet pahasına uyarmalıydı.
"Konuşalım." dedi Jimin önünden hızlı hızlı yürüyen Seulgi'nin kolunu tutup. Akşam üzeriydi. Koridorlar şansına boştu.
"Konuşacak neyimiz kaldı?" diye sordu Seulgi çocuğun gözlerine bakarak kolunu silkelerken. Dudağındaki yarayı görünce niyeyse aklında sadece Yoongi belirmişti.
"Bu kadarını çok görme bana." dedi Jimin ikna etmek ister gibi. Etrafına baktı Seulgi. Kimseyi göremeyince kollarını kilitledi önünde.
