"BESTFRIEND FIRST LOVE"

Chapter XIII

Shaquil POV :

*Lumayo ako hindi dahil sa ayaw ko na sa kanya,lumayo ako dahil gusto kong mag move on. Hindi ko alam kong bat ako mag momove on eh wala naman kami.

Ayaw ko lang kasi na dumating sa point na masasaktan din ako ng subra. Masaya ako ng makitang sout nya ang bracelet na binigay ko.iniwan ko syang tulala at dumeritso na ako ng locker ko at nagpalit ng damit naghilamus ako para matanggal ang ang dumi at dugo sa mukha ko.after kong maglinis ng katawan lumabas ako at dumaan sa locker nya.

"Kilala mo ba ako? kilala din ba kita? Alam mo mababaliw na ako nito sa kakaisip kobg sino ka?''

Note nya yan saakin.
nilabas ko na din yung ballpen ko at notepad ko.

Note #7 :
Oo kilalang kilala kita at kilalang kila mo din ako..huwag mo ng isipin kong sino ako dahil kunting panahon na at titigil na ako sa pagbibigay ng notes syo at  kasabay na din dun ang pgkawala ko at diko na alam kong magkikita pa tayong muli.

-SD-

nilagay ko na sa loob at lumabas ng girl locker,

Habang naglalakad ako papuntang gate may narinig akong tumawag sa pangalan ko at kilala ko na kung sino.

"Best uuwi ka na ba?"

tanong nya at tumango na din ako. "Puweding sumama?"tanong nya " diba may pasok ka pa?''

"Hindi na mona ako papasok gusto ko sanang sumama sa bahay nyo, miss ko na din ang luto ni mang Len pls isama mona ako."pakiusap nya.

"Manang Len is on vacation wala ka ng madadatnan sa bahay.'' sagut ko akala ko ako ang namimiss nya yun pala si manang.

"Kahit na please isama mo na ako.''pakiusap nya at pumayag na ako anong magagawa ko? Pagdating sa kanya bumibigay na ako.

Pagkarating namin ng bahay nadatnan namin si manang Len na nagluluto ng adobong manok.

"Kilan ka pang natutung magsinongaling?'' nakataas kilay nyang tanong napanganga ako dahil hindi ko alam kong anong ibig nyang sabihin.

"Bat ka nag sisinungaling? Sabi mo on vacation si manang Len.''

"Diba manang sabi mo kanina uuwi ka sa inyo?'' Sana maitindihan ni manang ang gusto kong iparating.

"Ah oo iha nasabi ko kanina na uuwi peri hindi na rib natuloy.'

buti naitindihan ni manang ang ibig kong sabihin.

"Jan na mona kayo at malapit na itong niluluto ko.''

''Manang gusto mo tulongan na kita jan?" tanong nya kay manang. "Wag na iha kaya ko to umupo ka nalang jan.

Iniwan ko sila sa baba pumunta na ako ng kuwarto nakita ko yung pillows ko kaya agad kong tinago baka makita nya,naligo at nagbihis ako tapus nanoud mona ako nang may kumatok.

"Best kakain na daw tayo sabi ni manang."sigaw nya sa labas,

"Susunod na ako..

Pagkababa ko nasa denning table na sila ni manang na kumakain na sya. "Ang sarap mo talaga magluto manang, pwdi po ba sa susunod na araw ay turuan nyo ako magluto?" sabi niya kay manang "Oo iha punta ka lang dito,''manang said.

"mag pakabusog ka na, ito na ang huling araw na makakapunta ka dito.''sabi ko sa kanya.
"Pinapaalis mo ba ako?"

"Hindi pero ito na ang huling araw na isasama kita rito.''
sabi ko sa kanya, sumimangot lang sya sa sinabi ko agad kong iniiwas ang tingin ko kasi tumitibuk ng malakas ang puso ko sa twing nakatingin ako sa kanya.