Sa isang Sulok ng Mundo ✔

Aftermath of Na-KKK

What is na-KKK?

Sa sandatahang kabaklaan ang ibig sabihin ng na-KKK is Kinilala. Kinan---. Kinalimutan.

For sure, alam mo naman yung pangalawa.

Kung hindi, basta RATED SPG. Hahaha

Back to the story.

The Aftermath of na-KKK is just like the Aftermath of Magnitude 6.5 earthquake, boom. Wasak!

This is story of a closet bisexual named Brent! Not a realname. But also not a real story! Not a based on a true story but im pretty sure that this story is really relatable and very relevant here in our country nowadays. I, thank you! Charot.

Lam mo namang mga sangkabekihan ngayon, ma-e-L. If you know what Ingayon.

Three months ago ~

Habang naghihintay ng masasakyan si brent ay nabunggo siya ng isang lalaking nagmamadali. Gabi na iyon kaya hindi niya masyadong namukhaan. Naghihintay din ito ng masasakyan.

Ilang minuto ang lumipas ay bigla itong lumapit sa kanya. "Pare, may lighter ka?" Tanong nito.

"Wa--." Hindi kaagad nakasagot si brent. Nangarag siya sa angkin kagwapuhang taglay ng lalaking ito. Kulang na lamang ay mahulog na ang kanyang panty! Pero syempre hindi siya naka-panty.

"Ah, eh. Wala eh!" Sagot niya ng matauhan siya.

Napangiti na lamang ang lalaki. Natatawa ito at kitang kita niya ang mapuputing ngipin nito kasabay ang dimple nito sa kanang pisngi.

Parang biglang nanlambot ang tuhod ni brent. Mabuti na lamang at nasalo siya ng lalaki. "Ayus ka lang?" Tanong nito.

Feeling ni brent ay isa siyang prinsesa kaya pinungay niya pa ang kanyang mga mata kasabay ng kanyang pagngiti na akala mo'y ngayon lang siya nakakita ng lalaki.

Inayus niya ang sarili niya ayaw niyang magpakamalambot baka ma-turn off ang kaharap niya.

"Drew." Sabay lahad nito ng palad.

"Brent." Abot niya ng kamay nito at nagshake hands sila.

Uwian na. May nanalo na! Sabi ng kanyang konsensya.

"Coffee?" Alok niya.

"No, thanks." Pagtanggi nito.

"Beer?"

Tila nagningning naman ang mata nitong si drew. Aba'y tomador ang gago.

"Sure."

Ang kaninang nagmamadaling umuwi nagsabi ng sure para sa beer? Matinde.

Dumiretso sila sa pinakamalapit na bar at syempre nag order na si brent.

Hinayaan ni brent si drew na uminom ng uminom, gusto niya kasi tong ma-harvat.

Di naglaon ay nalasing nga itong si fafa mo drew. Ang saya saya ni bakla!

"Uwi na ko." Pagpapaalam ni drew.

Oo, iniwan siya ni drew. Gumastos siya sa wala. Naiyak nalang si bakla kase ginamit niya ang budget niya at napunta sa wala. Di siya nakakota. Ang sakit sakit! wika niya.

Unang K, kinilala. Check!

Napa-upo nalang sa pavements ng kalsada si brent at nagpunas ng basa niyang pisngi.

Nagulat siya ng may mag abot sa kanya ng panyo. Tiningnan niya kung sino ito, si drew.

Tila nabuhayan ang kanyang berdeng dugo.

"Umiiyak kaba?" Tanong nito.

"Hindi, napuwing lang ako." Sagot niya.

"Tara." Alok ni drew.

"Saan?" Tanong niya.

"Basta!"

Dumiretso sila sa bahay nito na halatang lalaki ang nakatira sa sobrang gulo. Kalat at parang binagyo.

Pagsarado palang nito ng pinto ay sinunggaban agad siya ni drew ang halik sa labi.

Feeling ni brent ay naging butterfly siya dahil iniisip niyang lumilipad siya.

Si drew mismo ang nagtanggal ng butones ng polo niya at naghubad nito at hinalikan siya sa suso.

Napa "tang ina" nalang siya sa sarap.

Ang galing ni drew. Lalo pa't lasing ito, performance level.

Kagat kagat pa nito ang pantalon niya habang tinatanggal ang butones at binababa ang zipper at sinisu ang kanya.

"Shet!"

Di siya nakapagpigil.

Inangat niya ang ulo ni drew at hinalikan ito sa labi.

Ginagalingan niya!

Duet sila ng pag ungol at paghabol ng hininga.

"Ang sarap mo drew." Pagkasabi niya nun ay pinatihaya siya nito at tinanggal ang pantalon at underwear niya.

At duon na nga naganap ang pangalawang K, ang kinan---. Check!

Umaga ng magising sila. Nauna siyang magising at hinagkan pa niya sa labi si drew kaya nagising ito.

Pinaghain siya nito na siya namang ikinatuwa niya. Sabi niya pa sa sarili, okay na ko sa ganito. Mabubuhay na ko! Simpleng buhay kasama ang gwapong nilalang na ito.

Pagkatapos nilang kumaen ay hinatid siya ni drew sa kanto na malapit sa kanila.

Akala niya forever na.

Ang laki niyang tanga dahil simula ng araw na yun ay hindi na niya nakita si drew kahit na anino na lamang nito.

Nung pumunta siya sa bahay nito ay nagulat siya sa sinabi nito.

"Drew, sino yan?" Boses ng babae na nanggagaling sa loob ng bahay.

"Kalimutan mo na ko brent. Im sorry."

"Babe?"

"Just wait rica!" Sigaw nito.

Napa sabi nalang siya ng, "ang galing!" Sinampal niya ito tsaka umiiyak na umalis.

Feeling niya ay para siyang si sharon cuneta, isang asawang pinagtaksilan.

Umasa siya kaya siya nasaktan.

Umasa siya kaya siya nasaktan.

Umasa siya kaya siya nasaktan.

Ulitin ko para masakit?

Umasa siya kaya siya nasaktan!

Ang pangatlong K, kinalimutan.

We create our own heartbreaks from expecting! Kaya, huwag aasa para hindi masakit. Para hindi masaktan!

Kaya simula nun ay hindi na siya naging biktima ng KKK kasi alam niya sa sarili niya na madali siyang maattach kahit sabihin pang No String Attached. Di niya kaya, marupok siya. Ang kanyang pusong mamon na ngayon ay parang pamintang dinurog.

The end ~