İyi okumalar
2k olmuşuz❤❤❤
Bolum şarkısı
Tarkan-Çay Simit
Zehra
Adnan beyin ekq cevaplarını Barış hocama göstermek için odasına gelmiştim. İçerideki hemşire Barış hocanın hastanln yanlnda oldyğynu söyledi. Bende Adnan beyin yanına geldim. Adnan bey dünden beri biraz dahak kötüleşmişti. Cevaplarda iç açıcı değildi.
"Adnan bey nasılsınız?"
"İyiyim doktor hanım."
"Ben şimdi serumu takacağım,daha sonra da hocamın yazdığı ilacı içersiniz."
"Doktor hanım ben tekrar özür dilerim sizden,o ortaklık bizim için çok önemliydi,bende heyecan yaptım. Zaten ortak olamadığımız için bende sinirlendim ve kalp krizi geçirdim."
Serumu kontrol ederek onu dinliyordum.
"Ben sizi kırmak istemezdim doktor hanım"
"Adnan bey neden imzalamadınız? Ay yoksa ben o belgeyi mahv ettin mi? Ya sadece su dökülmüştü,kurusaydı imzalardınız. Asıl ben özür dilerim."
Demek benim yüzümden adam kalp krizi geçirmiş. Ahh Zehra ahh. Cemiyetten uzak durmalıyım ben,yoksa her kese zarar veriyorum.
"Yok doktor hanım,sizin suçunuz değil. Ömer bey de çok sinirlendi ve..
"İmzalamadı di mi?"
"Evet. Ama haklı. Kim olsa öyle yapardı."
"Adnan bey eger sizin içinde bir sakıncası yoksa,ben Ömer beyle bu konu hakkında konuşurum. Yani benim yüzümden aranız bozulmasın."
Adnan beyin renksiz olan yüzüne renk gelmişti resmen. Zor da olsa yatakta doğrulup "gerçekten bunu yapar mısın?" diye sevinçle sordu.
"Tabii yaparım. Ama siz Ömer beyi de suçlamayın,o gün zaten ben onun gününü de mahv etmiştim,yani her taraftan bu durumda ben suçluyum"
Adnan bey binlerce kez tesekkur etmişti. Bütün kontrolleri yapıp odadan çıktım. Koridordaki bir kaç hemşireyle konuşup Barış hocamın odasına geldim.
"Gele bilir miyim hocam?"
"Gel Zehra. Getirdin mi cevapları?"
"Evet hocam. Ben baktım durumu çok da iyi değil. Ama siz de bakın istersenuz."
Elimdeki dosyayı sertçe alıp "tabii ki bakıcam" dedi.
Bütün ters adamlar beni mi bulmalı acaba. Ne dedim ki ben.
"Tamam çık. Gerisi bende."
Odama geçip biraz dinlenmeyi düşünüyordum. Kapını açıp içeri girdim ve masamın üstünde olan kocaman çiçek buketine takıldı gözüm. Bu bana mı? Kim gönderir ki? Dur heyecanlandım ya. Buketi elime aldım ve o muhteşem kokusunu içime çektim. Yasemin kokusu,en sevdiğim.
Üzerinde not vardı.
"Teşekkur ederim."
Hastalardan biri ola bilir. Dün gelen adam ola bilir,hayatını kurtardığım. Çiçekleri Cevriye hanımdan aldığım vazoya yerleştirip hastamın yanına geldim. Adam uyuduğu için soramamıştım. Durumunu kontrol edip yeniden Adnan beyin odasına geldim. İçeri girerken Ömer beyle çarpıştım.
"Ömer bey...ayy Ömer..."
"Zehra..."
Gözünde anlam veremediğim bir ifade vardı. Hayranlıkla bna bakıyordu. Utandığım için gözlerimi gözlerinden çekip aşağı baktım.
"Ömer senin ne işin var burada bu saatte? Yoksa hasta mısın? Dur ben seni bir kontrol edeyim."
Ömer benim omuzlarımdan tutarak "iyiyim ben,bir şey yok. Nihatın çantası evde kalmıştı onu getirdim,hem Adnan beyi de ziyaret etmiş oldum."
Omuzlarımdaki ellerine bakınca hemen indirmişti.
"Bende seninle Adnan bey hakkında konuşmak istiyordum. Benim yüzümden galiba..."
"Biz onunla konuştuk,iyileşince imzalarımızı atıp ortak olacağız."
"Gerçekten mi? Yani anlaşdınız? Bir sorun yok di mi?"
"Anlaştık. Her şey yolunda."
"Sevindim."
Gözlerine bir ömür daha bakardım ama malesef nobetdeyim ve hastaları kontrol etmeliyim.
"Ben gideyim artık,işlerim var."
"Aslında kantinde birer kahve içsek iyi olurdu. Malum sen nobettesin ve normal olarak bir süre sonra uyku basacak seni,bence kahve sana iyi gelecek"
Aslında haklıydı. Şimdiden uykum gelmeye başlamıştı.
"Tamam o zaman benim odama geçelim,ben alıp gelirim."
"Sen odanın nerede olduğunu söyle ben gidip alayım,sonra senin odana gelirim."
Odamın yerini söyledikten sonra o kantine bende odama geldim.
Çantamdan ayna çıkarıp kendime baktım. Saçlarımı elimle yarayıp şekillendirdim ve ortalığı toplayıp masama geçtim.
