İyi okumalar canlar😍😍😍
Bölüm şarkısı
Buray-İstersen❤❤❤
Ömer
Zehra arkada bana yapışmış titriyordu. Bende karşımdakinin Demir olduğunu görüp yumruk yaptığım elimi indirdim. Kendim için aslında hiç korkmadım,bugüne bugün Ömer Kervancıoğluyum ben. Ama yanımda Zehra olduğu için biraz endişelenmiştim.
"Öğlum ne yapıyorsun karanlıkta? Eve hırsız girdi sandım."
Zehra arkamdan çıkıp korkudan titreyen göz bebekleriyle bana baktı ve kolumu daha da sıktı.
''Zehra senin ne işin var burada? Burada ne olduğunu anlatır mısınız gençler."
Ben hala aramızdaki yakınlığın keyfini sürüyordum. Bu korkak halleriyle bana arkadan sarılması,minnacık elleriyle kolumdan tutması sarhoş etmişti beni.
Yüzüme vurulan tokatla kendime geldim.
"Oğlum iyi misin? Lan korktun mu? Ya canım nasıl korkmuş,dilini yutmuş resmen."
Demire dönüp ters ters bakıp "ne vuruyon be? Ne korkması?"dedim. O da sırıtarak "hadi gelin anlatın bakayım ne yaptığınızı benim evimde."dedi
Ben Zehrayla kanepeye geçip oturduk,Demir de karşımızdaki koltuğa. En baştan Demire evin kapısını açık bıraktığımı anlattım,sonra aşağı indiğimizde kapının açık olduğunu,içeri geçip hırsızı yakalamak istediğimizi.
"Şimdi sen benim evimden çıkıyorsun ve kapıyı kilitlemiyorsun. Öyle mi kardeşim?"
Demir şu an kalkıp beni evinden kovsa bile haklı. Başımı aşağı eğdim ve "özür dilerim'' diyecektim ki,bir süredir hiç bir şey söylemeyen Zehra konuşmaya başladı.
"Demir,aslında Ömerin suçu değil. Ben onu çağırdım bana acil yardım etmesi için. Yani suç benim."
Zehranın bir kez daha normal bir insan olmadığını anladım. O bir melek.
"Zehracım ben kızmadım ki Ömere. O benim kardeşim,bu ev hemde onun. Ben sadece endişelendim onun için. Ya gerçekten de eve hırsız girseydi,ona bir şey olsa çok üzülürdüm. Ben sabah evden çıkınca Ömer evde yalnız kaldı. Aklıma kötü şeyler geldi."
"Neyse kardeşim bir şey olmadığına göre biz çıkalım."
Ben ayağa kalkınca Zehra da çantasını alıp kalktı.
"Siz nereye gidiyorsunuz ki?"
"Yemeğe çıkıyoruz. Bugün bayağı yorulduk,yemek hazırlayacak halimiz yok."
"Neden yoruldunuz ki?"
Demir ikimize de imalı imalı bakıp gülüyordu.
"Benim evi temizledik beraber."
Demir şaşkınlıkla "ne? Temizlik mi? Ömer ve temizlik? Ben yalnış mı duydum?"dedi.
Zehra başımı salladı.
"Evet,Ömer bana evimi temizlemeye yardım etti"
Demir kahkaha atarak dizlerine vurmaya başlayınca Zehra bana "niye böyle tepki verdi ki?"dedi.
Demirin kolundan tutarak "kardeşim tamam kendine gel. Biz çıkıyoruz kapıyı kilitle"dedim arkadan da Zehraya belli etmeden beline yumruk vurdum. Demir bana ters ters bakıp "ne vuruyon oğlum" dedi. Ahh Demir niye rezil ediyorsun beni kızın önünde. Zehra bize "deli bunlar'' der gibi bakıyordu.
"Kardeşim sen git iyice dinlen. Yat uyu."
"Oğlum işten geldim açım aç. Bende geliyorum sizinle. Gidip bir iskender yiyelim. Offf nasıl da canım çekti."
Demir kardeş katili yapacaksın beni,bir git ya.
"Evet Demir sen de gel. Aşağıda çok güzel bir restorant var,dün işe gidince gördüm."
Sen de mi Zehra? Allah aşkına biriniz de benim tarafımda olun.
"Ya Demir senin çalışman gerekmiyordu mu?"
Kaşlarımı kaldırarak Demire baktım.
"Ne işi kardeşim? Hatırladığıma göre yarın izin günüm benim."
