Prism Of Love - (Complete)

Chater 29 - Marriage Vows

*** Nheil's Note

Ayieeee! Last 1 chapter nalang at epilogue na. Pagkatapos naman ng epilogue, author's note naman ang isusunod kung post xD. Thank you po sa mga nag-enjoy! Don't forget to vote & comment.

Mariko's POV

Friday .. (December 29, 2013)

Andito ako ngayon sa isang room ng hotel. May mga make-up artist na palibot ng palibot sakin. Nireready narin nila yung wedding gown ko sa likod. Naka bathrobe lang ako ngayon.

"Your so beautiful." - Mama.

Ngumiti ako ng pilit sakanya. Ginawa ko kasi yung gusto niya kaya close na ulit kami. Bumuntong hininga siya at bahagyang lumabas ng kwarto. Grabe ang preparations talagang handang handa.

After 25 minutes ...

Nasuot ko narin yung gown ko. Camera dito camera doon. Nakaka-inis talaga kapag galing ka sa mga maimplowensyang pamilya. Pagkatapos ng photoshoot galit na galit yung photographer kasi poker face daw ako. anong gusto niya magpanggap ako na masaya? Pagod na ako swear! Ayaw ko na.

Pina retouch ulit ako ng make-up artist. Maganda daw yung gown pero ako ampangit kasi simangot ng simangot. Mas gusto ko pa atang sa America ikasal kaysa dito na walang divorce.

"Pwedeng pumasok?"

Tinignan ko sa pamamagitan ng salamin kung sino yung nagsalita. Napangiti ako at si Sofia ito. Tumango ako at nag sign naman yung make-up artist ng like sign kaya pumasok si Sofia.

"Aalis muna ako ha? I should give the two of you space." - Raymond the Make-up Artist.

Ngumiti kami ni Sofia sakanya. Ang bait talaga nung si Raymond. Bakla siya pero alam niya kung anong nafefeel ko ngayon. Kanina nga kinicomfort niya panga ako para hindi ako tatakbo.

"You look different." - Sofia.

"Huh?" - Ako.

"Hindi ka na glooming at palaging nakakasimangot. Pero you look stunning with that dress." - Sofia.

"Thanks." - Ako.

Hindi parin ako ngumingiti kahit na pinupuri na ako. Noon naman kahit masama ang panahon or pangyayari palagi akong nakangiti. Matapang din ako pero bakit ngayon feeling ko ang hina hina ko na at palaging malungkot.

"Naka sad face kaparin." - Sofia.

Tinusok ni Sofia yung end ng lips ko para ngumiti daw ako. Ang pangit ata ng pagkaka-explain ko sa inyo xD.  Basta pagkabitaw niya sa end ng labi ko nakangiti na ako.

"Ayan mas bagay. 100% maganda ka na talaga." - Sofia.

"Baliw." - Ako.

"Friend kung ayaw mo itatakas ka namin ni Emman." - Sofia.

"Hindi. Kaya ko 'to." - Ako.

Ngumiti si Sofia sakin at ngumiti din ako sakanya. Niyakap niya ako at niyakap ko rin siya. Umiyak nga kaming dalawa eh. Dahil narinig kaming umiyak ng make-up artist nagalit siya at pinaghilamos niya kami ng mukha. Pagkatapos naming manghugas ng mukha minake-apan ulit kami ni Raymond.

Lumabas na si Sofia at ilang minuto lang ay may tumawag na sakin para isakay nadaw ako sa sasakyan. Bumaba naman ako sa hotel at sumakay dun sa sasakyan. Grave may mga umaalalay pa talaga sakin.

Habang papunta pa kami sa simbahan hindi kami nag-iimikan ni mama. Hindi ko lang siya feel maka talk ngayon kasi siya ang dahilan kung bakit nagka deleshe leshe tung buhay ko.