Prism Of Love - (Complete)

Chapter 6

Mariko's POV

Nasa trycicle ako papuntang bahay. May tumatawag sakin na unregistered number. Hindi ko signagot, hindi ko kasi kilala (=_=)a. Baka ma budol budol ako ng wala sa oras!

-------------------------------

Nakapasok nako sa gate ng bahay. Pagbukas ko ng pinto, nagulat ako (O_O). Andito yung cousin ko na fashion designer. May kasama din siyang gwapong nilalang fudo kung baga. Anong ginagawa nila sa pinas? Teka andito din yung dalawang cousins ko na may topak sa ulo.

"A-anong ginagawa mo dito?" - Ako.

"MARIKO!? IS DA YOU?" - Sandra.

Sandra's POV

"MARIKO IS DA YOU?" - Ako.

Napasigaw ako kasi naman anlaki na ni Mariko. Nanibago ako kasi akala ko cute Mariko pa ang dadatnan ko pero beautiful Mariko ang dinatnan ko. Pano nga ba kami nakapunta dito? Let me explain.

~ Flashback ~

"Hoy gorilla! Kumuha ka ng taxi wag kang tatanga-tanga jan." - Ako.

"Kung makapagsalita ka ng gorilla. Ikaw mukha kang scare crow. Umuwi kana sa bukid mo hoy!" - Cram.

OMG with a capital O. How could the hell this gorilla can tease me!? Ampupu. Humanda ka sakin mamaya. MWHAHAHAHA.

"EXCUSE ME!? IKAW ANG UMUWI SA BUKID. ANDUN ANG MGA KALAHI MO!" - Ako.

Napalakas ata yung sigaw ko kaya napatingin yung ibang tao samin. Yung iba tumatawa. Potcha! Anong problema ng mga alien nato? They don't know me? We'll hinding hindi talaga nila ako makikilala, nag disguise kami ng gorilla kanina.

"Ansakit mong magsalita. Sabagay ganyan naman talaga kayong mga sikat na tao. Matapobre." - Cram.

"Hoy! Wag kang magreklamo. Akala mo ikaw lang ang ayaw nito? I don't even wanted to marry a person that ...." - Ako. Naputol yung pagsasalita ko. Nasasaktan siguro siya kasi yung father nila ay nakakulong. At si Mariko lang ang makakatulong sa kanila. "S-sorry."

Hindi siya umimik. Natahimik nalang din ako kasi nagiging matapobre nanga ako. Hindi naman ako ganito noon.

-----------------------

Nasa taxi kami ngayon papunta sa street na binigay sakin ni tita. 123 paraparaan street (=-=)a. Maparaan ba ang nakatira diyan? Ang pangit ng pangalan!

"Mam andito na tayo." - Manong Ewan.

Napalingon kami sa bahay na nasa isang gilid namin. OMG with the capital O! Bakit parang basura ang bahay nila? Look yung bahay ay kahoy! Nagiging judge mental ata ako (T_T).

Nagbayad na ako kay manong at bumaba kami ni Cram. Siya yung kumuha ng mga gamit. Hindi niya ako alipin para ako ang magdadala niyan. Hmmm ... Pero tinulungan ko naman siya sa maliliit na bag. Nasa tapat na kami ng bahay.

"Hellow? Is anybody there?" - Ako.

"Parang walang tao?"- Cram.

"Sobukan mo nga?" - Ako.

"TAO PO!!" - Cram.

Ilang minuto din kami naghintay. At mabuti naman at may lumabas pero hindi si Mariko. Humingi kami ng tawad sa may-ari. Mga nasa 50's na kaya magaan yung loob ko sa kanila. Naawa ako sa kalagayan nila.

Naglakad nalang kami ni Cram. In this situation para kaming pinalayas sa kung saan. Potcha! Asan ba kasi yung bahay? Kapag ako mawalan ng pasensya, papatayin ko tong gorilla na katabi ko! Dadamayin ko talaga siya ang pangit ng mukha niya oh!? At isa pa Avellana din siya (=-=)++.