Micah Point of View
Madaming pagkakataon na gustong gusto ni papa na makita na ang nawawala kong kapatid, pero kung kailan ko nahanap yung kapatid ko at saka naman siya magkakaganito. pinagmamasdan lang namin si papa habang nasa stretcher, at ramdam na ramdam namin yung sakit na nangyayari sa kanya ngayon. tila hindi mo na maipinta ang kanyang muka
isang putok nang baril sa kanyang tiyan ang nagpapahirap sa kanya ngayon ,
habang itinatakbo namin siya hinawakan niya si lyca, sa kamay!
"grac--hi-ell-a"lumabas na salita kay papa na pilit niyang binibigkas kahit hindi na niya kaya yung sakit,.. kaming tatlo naman, ay patuloy na umiiyak at nakahawak din sa kanya
"Lumaban ka pa! !"bigkas ni lyca
agad namang tumango si papa, habang pinapasok na siya sa emergency room
"Mam, hindi na po pwede pumasok sa labas maghintay nalang po kayo dito sa labas! "paghaharang nang isang nurse samin
nang nakapasok na si papa ay agad na nang napaupo si mama, habang umiiyak, .kaya sinundan namin siya simula't sapul kasi ayaw na niya ang trabaho ni papa, pero dahil nga sa trabaho ni papa na yun, kaya kami nagkaroon nang magandang buhay,... isang military officer si papa, alam niyo naman siguro kung ano ang ginagawa nila,.. sila lang naman ang handang magbuwis nang buhay para sa ibang tao at sa bansa natin.
Tutungo sana ako kay mama, pero hinila ako ni lyca sa kamay...
"Mica.. bakit ganun? kung kailan dapat niya na akong makita, at saka magkakaganito siya! "sambit ni lyca habang may binigay sakin na note habang umiiyak
"ano to? "pagtatanong ko
"Nakita ko sa tabi ni papa.. bago siya idala dito sa hospital! "sabi ni lyca skin kaya agad ko itong binuksan
--------
Thalia's Point of View
Nagmamasid masid ako sa aking kwarto, habang hinihimas ko ang aking tiyan,... tinatanong ko pa din sa sarili ko kung may laman nga ba itong bata,kung meron bakit hindi ko siya nararamdaman? at saka kung sino man yung ama nito ayaw din naman niyang panagutan ..bukod dito may isa pang dahilan kung bakit umiiyak nanaman ako
Ilang taon na din magmula nung iniwan ako ni papa, masakit man tanggapin pero kinya ko, namatay si papa dahil binaril siya,.. ganun naman talaga diba may mga bagay na mahirap pigilan.. kung mapipigil ko lang sana na barilin si papa edi buhay pa sana siya.. pero sa militar hindi talaga maiiwasan ang mga ganun na pagkakataon... bago mamatay si papa meron akong nakitang papel sa tabi niya ,hindi ko alam kung ano yun pero pinulot ko pa din at itinabi kahit alam kong may nakasulat don hindi ko yun binasa...
at siguro eto na yung pagkakataon para basahin ko ang nilalaman nito
------------
Shaira Point of view
Mabilis sobrang bilis nang pangyayari, kani kanina lang kausap ko si daddy tungkol sa nagawa ko sa kapatid dati at pinagsisihan ko na yun ngayon. natuto na ako at handa kong mahalin na yung kapatid ko at intindihin yung sakit niya, at tanggapin kahit ano pa siya... yan yung natutuhan ko kay kris at jhon,
BINABASA MO ANG
Wake Up Pessimist
Action"Are you willing to wake up the pessimist?" Saksihan ang kanilang samahan kung saan ,handang gawin ang lahat malabanan lang ang kasamaan ,hanggat.may pananalig walang sukuan Maraming kapupulatan na aral . Halo halo ang magiging emosyon mo. Editing...
