First Person Point of View
Sama sama kaming nagtungo sa lugar kung nasan yung killer, wala man kaming kasiguraduhan kung meron kaming madadatnan na mga tao don, matpang naming hinarap yun para ito sa mga pamilya namin..
Nanginginig si robyne habang pinagmamasdan ang sira sirang bodega na nagmistulang hunted house na,
"Kris, andito ba talaga yung killer?..bakit kailangan andito pa kayo mapapahamak lang kayo, kaming mga babae lang ang kailangan nang killer, hindi namin hahayaan na masama pa kayo at mapahamak ! "bulalas ni jane habang hawak hawak ang nanginginig na si robyne
"Jane, ano bang sinasabi mo? kahit ano pang sabihin mo diyan. hindi niyo pa din kayang labanan yang killer, babae kayo, at hindi namin hahayaan na may mangyaring masama sa inyo! "sabi ni liam sa kanya
"Sabay sabay na tayong pumasok sa loob"sabi ko at saka ako na ang nagpatiuna habang hawak hawak nila yung ibang babae
"Ayoko! ...hindi ako papasok! lahat tayo mamatay kapag pumasok tayong lahat, wala tayong kasiguraduhan kung anong madadatnan natin diyan, wala tayong kapangyarihan para ipagtanggol yung sarili natin! "sabi ni robyne
"Self defense kaya naman natin yun! "sabi ni jhon
"Hindi namin kayang pumasok! "sabi nang babae
pinagmamasdan ko lahat nang babae, bakas ang takot sakanila ,hindi ko naman sila masisisi eh. lahat sila may bakas nang takot sa muka pwera lang kay abby.
"No! papasok ako,.. hindi tayo nagkakasundo eh, kung ayaw niyong pumasok... wag ,hindi natin malalaman kung anong mangyayari satin kung hindi natin conquer yung
fear natin,.. "matapang na sinabi samin ni abby
hinawakan siya ni zack at binulungan
may binigay ako sa kanilang mga pang depensa nila. isa itong baril ,at ipinaliwanag ko kung bakit nila kailangan dalin ito dahil, walang kasiguraduhan kung lahat kami ay makakalabas pa nang buhay sa tinahak namin na ito
"Listen girls..... !!maybe hindi kayo sanay ganito diba, pero kailangan... buhay nang sarili nating magulang ang nakataya dito hindi pamilya nang boys! "
"nasasabi mo lang yan abby kasi wala yung magulang sa napahamak! "lyca
"Yes, alam ko! gusto kong tumulong... girls walang mangyayari satin kung lahat tayo magpapakaduwag! "
"papasok kami ..."sabi ni micah sabay hila kay lyca at nagsimula nang matapos ang diskusyon sa pagitan naming lahat ....sumunod naman naman lahat,
"sandali, hintayin niyo ako! "sabi ni aaron at saka sumunod sa dalawa
"Robyne,. andito lang ako! wag kang matakot!! "sabi ni ray kay robyne
"shai lakasan mo loob mo andito lang ako! "sabi ni jhon kay shaira
napangisi ako sa mga narinig ko sa pagpapalakas nang loob nang mga lalake sa mga babae
Halos lahat kami nakapasok na sa loob nang pinto...at yung pinto na yun unti unti nang bumabagsak pababa
"Wagg! wag kayong ppumasok!!! "rinig naming sigaw nung isang lalake pero huli na nang nasabi niya kasi hindi na namin siya nakita
/Blagggggg*
"Wahhhhhh!.may lalakeng nakatayo "sigaw ni lyca habang nakaturo sa isang anino
"lyca.! si alec to! "sabi nung anino papalapit samin
nanlaki mata ni lyca sa nakita niya
BINABASA MO ANG
Wake Up Pessimist
Action"Are you willing to wake up the pessimist?" Saksihan ang kanilang samahan kung saan ,handang gawin ang lahat malabanan lang ang kasamaan ,hanggat.may pananalig walang sukuan Maraming kapupulatan na aral . Halo halo ang magiging emosyon mo. Editing...
