Chapter 11:Pity you

69 26 7
                                    

Ray Point of View

Nagbibike ako at nakasaklang sa likod ko si robyne .hindi siya humahawak sakin kaya binilisan ko ang pagtakbo nang bike ko

"Ano ba malalaglag po ako !dahan dahan naman !"pag-uutos niya sakin

Nanggigil ako dahil mas binilisan ko pa ,noong sinabi niya na malapit na kami sa bahay nila may narinig akong parang may basagan sa isang bahay  at sigawan ,agad nalang bumaba si robyne at nagtatakbo kahit paika -ika

Bahay pala nila yun?

"Robyne,Kaya mo ba !?"pagtatanong ko sa kanya at tumango lang siya ....

Napagdesiyunan ko na huwag umuwi para makita  ko kung anong nangyayari .

================================
Robyne Point of View

"Wahhhhh !Lintek na buhay to lagi nalang talo !"

Rinig kong sigaw ni papa habang nagbabasag ng mga gamit sa loob ng bahay namin .,

ayan nanaman siya lasing nanaman

"Pa !tama na po .!"pagbabawal ko sa kanya pero ,hinarap niya ako at dinuro

"Ikaw ,dapat ikaw nalang ang nawala ...."sabi ni papa habang pulang pula yung kanyang mata

Yinakap ko siya para pigilan .pero pilit pa rin siyang kumawala ,itunalak niya ko .kaya medyo nahilo ako at napahiga nalang sa sahig

"Pa,!parang awa niyo napo tumigil na kayo !"pagmamakaawa ko sa kanya

Pero mas lalo siyang nagalit
bigla niya akong kinaladkad palabas ng bahay .

"Papa !tama napo nasasaktan nako Pa !"

================================

Ray point of view

Rinig ko yung boses ni Robyne na sumisigaw andito ako sa gate ng bahay nila medyo malaki ang bahay nila .pero parang wala man lang body guard at mga maid sila ...

sumilip ako sa bahay nila .

Laking gulat ko noong ,sinisipa siya nang isang lalaki Bastos mang tignan !
pumasok na ako sa bahay nila ,para
pigilan ang ginagawa ng papa ni robyne sa kanya ,dali dali akong tumakbo .

sinuntok ko bigla yung papa niya na sa tingin ko ay lasing

Hindi niya ininda yung pagsuntok ko at agad niyang kinaladkad si robyne

Hinampas ko nang bangkuan yung papa ni robyne ,

Nakawala si robyne sa kamay nang papa niya

binuhat ko siya na parang bagong kasal para makalabas siya sa impyerno na yun at ang demonyo ay sarili niyang ama




Andito kami ngayon sa palaruan m.ginagamot ko ang sugat niya

"Ano ba kasing nangyayari sa papa mo ?"tanong ko kay robyne

"Si papa.tuwing nalalasing , doon niya ako pina-patulog sa labas n-g ba-hay  ako yung lagi niyang sinisisi sa pagkawala ni mama !!"sabi ni robyne habang umiiyak yinakap ko siya para pakalmahin.

What the heck,bakit ganon buhay niya ?

Sinabi ko nalang kay robyne na, kahit makitulog muna siya sa ibang kamag anak niya.kasi delikado pa kapag nakasama niya papa niya sa iisang bubong.baka mapatay pa siya.
sabi naman ni robyne sakin na gagawin daw niya yung gusto ko, basta daw mabibisita pa din niya papa niya,napaka martyr naman na anak talaga niya

si robyne kasi yung tipo nang babae na kahit isang beses ko lang nakilala nalaman ko nang mabait siya
may times lang talaga na stressed siya lalo na sa papa niya

pero andito naman ako eh, handa akong maging panyo niya kapag umiiyak siya, handa akong makinig sa bawat sumbong niya..

gusto kong lagi siyang ligtas kasi naawa ako sa sitwasyon niya ngayon masa mabuti na din siguro yung lumayo muna siya sa papa niya

Wake Up Pessimist Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon