Bir Umut Olmalı

2,Bölüm-Tanışma

Lanet olası koruyucu ailem yüzünden bu aptal adamı her hafta görmek zorundaydım. Koduğumun malı bir bokta bilmiyor.Neymiş benimle aynı durumda olan bir kız varmış çok ta sikim de bana ne!

'Umut'diye bağırdı Üvey annem.

'Ne var?'

'Randevuna geç kalıyorsun.'

'Benim kini yala!'

'Terbiyesiz!'

'O kıçını kaldır ve yukarı gel!' hı bir de Serkan bey eksikti.

Oturduğum yerden kalktım, yavaş yavaş mumları söndürdükten sonra yukarı çıktım.Sevgili çiftimiz koltuğa oturmuşlardı.Serkan bey sinirden ayağını yere vuruyordu . Meltem hanımın gözleri dolmuştu aman ne acıklı.

'Neden böyle davranıyorsun ? Sana yardımcı olmaya çalışıyoruz .Sen ise küfür edip annenin kalbini kalbini kırıyorsun.'kendimi teki koltuğa atıp.

'Benim annem öldü.'dedim.Meltem hanım ağzından bir hıçkırık kaçırdı.

'Randevuna git .Bu meseleyi geldiğinde konuşacağız.'

* * * 

'Kendi sorunlarım yetmiyormuş gibi bir de onumu dinleyeceğim.'

'Mina, ikinizin de sorunları aynı birbirinize yardımcı olabilirsiniz.'

'Bla bla bla...' biri kapıyı tekmeleyerek içeri girdi.

'Hoş geldin Umut.' dedi terapist,dönüp ona baktım.Aşırı yakışıklı bir çocuktu.Esmerdi,kehbir rengi gözleri boş boş etrafa bakınıyordu.

'Selam.'dedi hızlıca. Terapist oturması için yanımda ki boşluğu gösterdi.Burada normalde tek kişilik iki koltuk varken nedense birden iki kişilik küçük bir koltuk konulmuştu.

   Umut koltuğa atlarcasına oturdu.Yerim de zıpladım.Dönüp bana baktı.İri vücudu koltuğa sığmadığı için omuzlarımız bir birine değiyordu.

'Umut, Mina ile tanışmanı istiyorum.'Bir birimize bakıyorduk.'Şu an da tokalaşmanız gerekiyor.'elimi uzattım,önce güldü ama sonra elimi tuttu.Elleri sıcaktı benimkilerin aksine.Bir süre öylece durup bakıştık. Terapist in öksürmesiyle ellerimizi bıraktık.   

'Bu yapacağımız toplu bir terapi olacak .Sorunlarımızı an...' Umut toplu kelimesini duyduğunu anda gülmeye başlamıştı .Terapist ilk başta  onu  takmasa da kahkahaları yükselince susmuştu.

'Komik olan ne?' gülmeyi kesmişti ama hala sırıtıyordu.

'Sadece toplu kelimesi bende farklı çağrışımlar yapıyor.' 

'Ne gibi?'

'Toplu seks gibi.' bu sefer bende gülmeye başlamıştım. Adam neye uğradığını şaşırmıştı.

'Bu kadar yeter...'sesi yükselmişti,sonra tekrar alçaltı.'Şimdi sorunlarımıza odaklanalım.Umut bize neden ölmek istediğini anlat.'

'Mecbur muyum?'

'Evet.'

'Peki...yaşamayı sevmiyorum.'

'Neden?'Gözlerini kapattı derin bir nefes alıp konuşmaya başladı

'Yetimhane de büyüdüm .Annemin yüzünü kolyem deki fotoğraftan biliyorum...'eli boynuna gitmişti.'15 yaşıma geldiğimde bir koruyucu aile beni evlat edindi.'öne doğru eğilmişti.

'Sorunlarının burada bitmiş olması gerekiyordu. Çünkü artık sana sevgi göstersen insanlar vardı. dedi terapist.'Umut gözlerini açmadan konuşmaya devam etti .Sanki konuşurken olanları kafasın da canlanıyor gibi yüz ifadesi değişiyordu.

'Bende öyle düşündüm ama işler yine sarpa sardı.Biraz durdu derin bir nefes alıp devam etti.'Liseye başladım .Yeni bir evim yeni bir yaşantım vardı. İlk yılım çok iyi geçti .Arkadaş edindim,kulüplere yazıldım .2.sınıfa geldiğim de futbol takımına girdim,vücut geliştirdim .Bütün kızlar bana hastaydı çok güzel bir sevgilim vardı.'gülümsemeye başlamışdı .'Bir okulla maçımız vardı geç kalmıştım .Sevgilimi takımla gitmesini söyledim. Hayatım da yaptığım en büyük hataydı.'kaşlarını çatmıştı .Bütün vücudu kasılıyordu .Yavaşça gözlerini açtı.

'Bindikleri otobüs kaza yaptı.'o konuşmayınca.

'Kurtulan olmadı mı?' dedim sesim o kadar kısık çıkmıştı ki ben bile zor duymuştum .

'Olmadı.' dedi.Arkasın yaslandı.'Vee buradayım.'dedi sıkkın bir şekilde.

'Kaybın için üzüldüm.'dedim.

'Üzülme ben yeterince üzüldüm.'

Çok fazla uzatmamaya çalıştım.Umarım beğenirsiniz. :) 

+15 vode yeni bölüm gelir :)