15,Bölüm

367 20 2
                                    

Yine o patika yoldaydım . Esmer bir kadın üstünde ki beyaz geceliğe aldırmadan dizlerin üstüne çökmüştü. Durmadan adımı sayıklıyordu.

'Umut...Umut...Umut...'

'Buradayım.' dedim yavaşça yanına ilerlerken. Önüne diz çöktüm.

'Anne.' eline dokundum, buz gibiydi. Gözlerin birden bana dikti. Korkmuştum. Birden çığlık atmaya başladı.

Hızla doğrulduğum da kucağım da yatan Mina küçük çaplı bir çığlık atmıştı. Onu son anda düşmekten kurtardım.

'Lanet olsun Umut.'

'Üz-günüm.'

'Neden beni ittin?' İtmek? 

'İtmedim.'

'İttin.' dedi ısrarla.

'Sada-ce berbat bir kabus gördüm.'

'Hm.' Ne hm bu kadar mı? Ne olduğunu sormak yok mu? Eğer o kabus görse ne olduğunu öğrenir. Onu rahatlatmak için elimden gelen her şeyi yapardım. Ama o hm demekle yetiniyor çok güzel! Kollarım dan sıyrılıp koltuğa oturdu. Bende mecburen bacaklarımı aşağıya sarkıttım. Dışarıyı seyretmeye başladı. Günün ilk ışıkları yüzüne vururken içim de onu öpme isteği uyandı. Lanet olsun ne düşünüyorum. O beni umursamazken. Şimdi de terk edilmiş hatunlar gibi konuşuyorum.

'Saat kaç?' kol saat ime baktım.

'7.' 

 Ben... oda farklıdır diye düşünmüştüm. Farklı gözüyordu, ayrı, özel, güzel. Ama değilmiş. İyi davrandım ona. Kendi benliğimi çiğneyerek. Beni mutlu edebileceğini umut ettim. Değiştire bileceğini... Çabaladım. Olmadı. O farklı değil. Sadece kendine ilgi gösterilmesini istiyor, o göstermiyor. O lanet evden onu çıkardım. Sakinleşmesini sağladım. Kucağımı, kalbimi açtım. O... hm dedi. Bu kadar hm...

Koluna dokundum. Yavaşça bana döndü. Onu öpmek için hamle yaptım. Hızla kendini geriye çekti.

'Çok güzel.' arabadan inip kapıyı çarptım. Denize karşı dönüp, elimi saçımın arasına daldırdım.

'Senin sorunun ne?' diye bağırdı. Kolumdan tuttu. Beni çevirmeye çalıştı. Dönmedim.'Sana diyorum!' Bir kaç adım geriye gidip ona döndüm.

'Asıl senin sorunun ne? Sana yardım ediyorum. Sen bana hm mı diyorsun!' Ne dediğimi anlamamış olacak ki boş bir ifadeyle yüzüme bakıyordu.

'Ne saçmalıyorsun!'

'Ben sana sevgimi gösteriyorum.Lanet olsun neden bu kadar soğuksun Mina! Ben geçmişimi bırakıp duygularımı gösteriyorum. Sert davranmamaya çalışıyorum. Yanına da bambaşka biri oluyorum. Kalbin kırılmasın diye her şeyi yutuyorum ama sen tek bir sevgi kırıntısı bile göstermiyorsun!   ' Burnumdan soluyordum. Lanet olsun Mina ben...ben... 

'Görmediğim bir şeyi benden bekleyemezsin.' dedi düz bir tonda. Galiba bu sürtüğe aşığım.

Bir Umut OlmalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin