8,Bölüm

568 26 0
                                    

Lanet olsun o nasıl bir rüyaydı.Evet yanımda olmasını seviyorum ama ona duyduğum şey sadece hoşlantı .

Günler geçmesine rağmen rüya nın etkisinden hala çıkmadım.Hem öyle bir şey yaşasak Mina kucağımda durmaz atlardı.Bütün rüya boyunca susmuştu gerçek olsa hiç durmadan konuşurdun.Niye öyle yaptın? Niye böyle yaptın? yok burada ne işin var? Durmadan beni azarlardı. 

Bu kızı sadece 2 kere görmüştüm ama bütün hatlarını ezbere biliyordum.Çıkık kalçalarına kadar gelen kızıl saçları.Sağ üst bacağının neredeyse tamamını kaplayan yılan dövmesi.Elmacık kemiklerindeki varla yok arasın da ki çilleri.Güzel bir yüzü yoktu ama muhteşem bir kızdı.Ah yanında bulunduğum süre zarfı içinde o dolgun dudaklarına yapışmamak için kendimi zor tutuyordum.

Bu hoşlantı nın ileri gitmesinden korkuyorum.Benim yanımda ona bir şey olmasından korkuyorum.Ne kadar sert görünürse görünsün o çok masum.Masumluğuna zarar gelmesini istemiyorum.Onu da kaybetmek istemiyorum.Bu lanet hayatım da bir acı daha istemiyorum.Bunu kaldıramam.Onu kendimden uzak tutmalıyım belki de...Ama o bana çok iyi geliyor beni sinir etse de rahatlıyorum.Düşünmemi engelliyor sanki rahat ve huzurlu hissetmemi  sağlıyor.Yani onu bırakamam.

 Karanlık odam üstüme üstüme geliyordu.Hızlı adımlarla yukarı çıktım.

'Anne ben dışarıdayım!'

'Tamam oğlum.!' mutfaktan bana karşılık vermişti.Mina ile tanıştığımdan beri Meltem hanıma anne diye sesleniyordum.Neden bende bilmiyorum.Nisan sıcağına adım attığım anda saçlarının kokusu burnuma geldi.Gözlerimi kapayıp derin derin içime çektim.

***

O piç kurusu her fırsatta rüyalarıma giriyordu.Evet evet daha önce de girdi.Ama o son sefer seni seviyorum falan yok daha neler yani.Zihnim resmen benimle dalga geçiyordu.'Nah sana böyle çocuk.'diyordu.Ah nereden çıktın karşıma çıkıp gideceksin neden oynuyorsun ki benimle ha Umut.

Kendimi birden Umut un evinin sokağın da bulmuştum. Buraya ne zaman geldim? Okuldan buraya kadar yürümüş müydüm sahiden? Aklımda o varken evine gelmem normaldi.Her neyse biri beni...tamam Umut beni görmeden hemen gitmeliydim.Onunla konuşacak gücüm yok o rüyayı daha unutmamışken olmaz.Hızlı adımlarla sokaktan çıktım.Sonra o tanıdık ses adımı haykırdı.

'Mina!'Siktir, duymamış gibi yap yürümeye devam et.Sıcak ellerini tenimde hissettiğimde kaçmak için çok geçti.Duraksadım, yüzüne bakmadım.Eğer yüzüne bakarsam gidemem.

'Burada ne işin var?' dedi sevinçli bir şekilde.

'Sadece yürüyordum.' dedim ifadesiz bir ses tonuyla ve yürümeye devam ettim.Geri de kalmıştı,kurtuldum.

'Hey!Bekle.'Bana yine yetişmişti.Lanet olsun.Kolumu çekip beni durdurdu.

'Neden böyle davranıyorsun?'

'Nasıl davranıyorum.'

'Soğuk...bana bak Mina!: sesini yükseltmişti.Çenemden tutup kendine çevirdi.Gözlerimiz birleştiğinde öfkesini görebiliyordum. Rüyamdan alıntı yaparak;

'Baban sana sürtüklerle oynama demedi mi?' dedim.Umut un gözleri kocaman açılmıştı.Şaşkınlığı yüzünden belli olurken tuttuğu kolumu sıkmaya başladı.

'Elim de fırlata bileceğim tabak yok Mina.!'Bir dakika bir dakika o tabak mı dedi.Siktir.Zihnimi mi okuyor? Ne şimdi de beni sevdiğini mi söyleyecek!

Kolumu hala sıkıyordu.Görünüşe göre öfkesi hala geçmemişti.Arkadaş babası bana sürtük diyor herif atarlanıyor.

'Lanet olsun Umut kolum morardı.'kolumu hala sıkıyordu.Ah adi herif canım acıyor.Kaşlarını çatmış sinirli sinirli bana bakıyordu.

Birden yana dönüp bağırmaya başladı.

'Dön lan önüne!'baktığı yöne döndüğümde topuklayan iki  çocuk gördüm. 

'Ne bağırıyorsun?' sinirli bakışlarını bana çevirdi.

'Bir daha seni elbiseyle görmeyeceğim.O dövme gözükmeyecek anladın mı?' ne diyor lan bu onu mu dinleyeceğim ne sanıyor kendini?

'Sana ne be!'

'Ne demek sana ne giymeyeceksin diyorsam giymeyeceksin.!'

'Ne oluyor be kim olarak karışıyorsun bana? Hangi sıfatla?'Bende bağırmaya başladım.Hiç bir şey söylemedi.'Kodumun malı kolumu da bırakmıyor.Beni kendine çekti.Burunlarımız birbirine değerken nefes alamıyordum.Donup kalmıştım,hareket edemiyordum.Belimden tutup bedenlerimizi birbirine birleştirdi.Kulağıma doğru eğildi.Tenime üfleyerek konuşmaya başladı.

'Seni bir daha kıçını kapatmayan her hangi bir şeyle görürsem olacaklardan ben sorumlu değilim.Bir sonraki seansa da gelmezsen seni evinden yaka paça alırım.Geri çekildi bana sert bir bakış attıktan sonra arkasına dönüp yürümeye başladı.

Söyleyebileceğim tek şet hasiktir!.

***

Kodumun kızı ya.Giyiyor kıçını kapatmayan şeyleri gelen geçen ona bakıyor.Buda yetmezmiş gibi laf atıyorlar lan!Benim yanımda ki kıza laf atıyorlar.Bu ne cesaret.

Eğer yanında bir kaç saniye daha kalsaydım yüzünü dağıta bilirdim.Ağzına sıçayım Mina sen benim rüyamı nereden biliyorsun.Onu bunu bırak sen benim evim de nel halt yiyordun.

***

'Artık başlayalım mı Umut?' dedi terapist

'Mina yı bekleyelim.'

'2 aydır gelmiyor şimdi geleceğini nereden biliyorsun?!

'Gelecek.Bildiğim tek şey bu.'

Bekledim...bekledim...bekledim...Ve kodumun kızı gelmedi.

Bir Umut OlmalıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin