Bir Umut Olmalı

5.Bölüm

'Sıra sende.' Ona biraz  daha yaklaştım nefesini tenimde hissetmek için.Bacaklarımı belinin arkasına attım.Sıcak tenini hissettiğimde elleri belime sarılmıştı. 

Ve onu tanımaya başladım.Ellerim belinde, pürüzsüz teninde kayarcasına geziniyordu. Bel boşluğunda ki o derin kesiğin üstüne geldiğimde içim de bir şeyler koptu.En az 20-25 santim olmalıydı.

'Bu...nasıl oldu?' Yüzünü boynuma gömüştü.

'Eğer yetimhane de büyürsen böyle izlerin oluyor...'kafasını kaldırmadan tenime üfleyerek konuşuyordu.Yukarı çıkmaya devam ettim.Ensesinin hemen altında bir kesik daha vardı.Bunlar olurken canı kim bilir nasıl acımıştı.Ah Umut bunları sana neden yaptılar? Ben bu tarz şeylerden pek etkilenmem ama o yaranın Umutta olması...

Geri çekildiğim de yüzünü çekti.Gözleri karanlıkta parlıyordu.Ellerimi omuzlarına çıkardım.Aşağıya doğru inerken onun façaları olduğunu fark ettim.

Titreyen elimi yüzüne götürdüm.Parmaklarımı yüzünde dolaştırdıktan sonra baş parmağımı dudağının üstüne koydum,onun yaptığı gibi.Parmağıma minik bir buse bıraktıktan sonra yüzünü tekrar boynuma gömdü,elleri belimi sıkıca kavradı.Bende ellerimi onun beline koydum.Bir süre öyle kaldık ikimizde konuşmuyorduk.Umut derin nefesler alıyordu.Sonra tenime üflüyordu.Hoşuma gitmişti lanet olsun neden hoşuma gitmişti? Üşümeye başlamıştım.

'Umut, artık yukarı çıkalım mı?' dedim nazikçe.Bana daha sıkı sarıldı.

'Lütfen...biraz daha... şefkatine ihtiyacım var...' benim şefkatime mi ihtiyaç duyuyordu? Ben kendimden nefret ederken o bana ihtiyaç mı duyuyordu? Bedenimden bir titreme geçti.Üşüyordum.Sıcak teni beni ısıtıyordu ama yeterli değildi. 

'Üşüyor musun?'

'Biraz.'

'Kollarımdasın...seni bırakmak istemiyorum...ama üşüyorsan.' koca bir siktir ne dedi o.'Sana yukarıda da sarılabilirim.' yüzü hala boynumda olduğu için gülümsediğini hissedebiliyordum.Yavaş yavaş ellerini belimden çekti.Derin bir nefes aldıktan sonra yüzünü de çekti. Hareket etmeyince bende etmedim.Bir süre durduk.Daha sonra kucağından kalkmama yardım etti.İkimizde ayaktaydık 

'Sakince burada bekle kıyafetlerimi bulacağım.'Bir mum yakıp yere eğildi.El yordamıyla kıyafetleri bulmaya çalışıyordu.Elbisemi bulduğunda giyinmem için yardım etti.Sonra kendi pantolonu giydi.Bir anda beni kucağına alınca neye uğradığımı şaşırdım.

'Ne yapıyorsun?'

'Bana kendi isteğinle sarılman hoşuma gitse de düşmemizi istemiyorum.'dedi Gülümsedim.Lanet olsun bu kadar yumuşak olmamalıyım ona karşı olmaz oda gidecek yumuşak olmamalıyım.Gözlerimi kapattım.Merdivenlerden çıkmaya başladı.Kapıyı tekmeleyince sarsıldım.

'Hey!'Gözlerimi açmamıştım ama ışığı fark edebiliyorum 

'Pardon.'tekrar merdivenleri çıkmaya başladı.Üst katta gidiyor olmalıydı.Merdivenler bittiğinde bir süre yürüdü.Sonra beni yumuşak bir zemine bıraktı.Gözlerimi açtığımda büyük beyaz bir yataktaydım.Etrafa baktığım da hayatımın şokunu yaşadım.Duvarlar açık maviye boyanmıştı.Bir duvar boydan boya kitap ve albümlerle doluydu.Diğer tarafa baktığımda Umut un eşofman giydiğini gördüm.Tişört giymemişti. Bana döndü gülümsemeye başladı..Siktir dövmesi mi var? Bel boşluğundan yukarı doğru uzanan 3 açık gül vardı.Dirseklerimin üstünde yükselmiş dövmesine  aval aval bakıyordum.

'Uyuduğunu düşünmüştüm.'dedi 

'O kadar kısa süre de mi?' omuz silikti.

'Olabilir.'Yanıma geldi.Elini belimin altına yerleştirip bedenimi yukarı kaldırdı.Altımdaki yorganı çekti ve üstüme örttü.Elini çekmeden yanıma uzandı bu ona dönmeme sebep olmuştu.Çarpık bir şekilde gülümsemeye başladı.