De volgende dag werd Saphira een beetje gedesoriënteerd wakker, maar toen ze zich omdraaide en Donny zag slapen bedacht ze het allemaal weer. Ze glimlachte en voelde Donnys arm om haar heen. Haar wangen begonnen te gloeien en haar hart ging sneller kloppen. Ze beet op haar lip en draaide haar hoofd weg zodat wanneer Donny wakker werd hij haar wangen niet zou zien. Niet veel later haalde Donny zijn arm van haar af.
"Ben je al wakker Saph?" Vroeg hij fluisterend en opnieuw draaide Saphira zich om, haar wangen waren toch alweer hun normale kleur.
"Ja." Ze rekte zich uit en gaapte nogal oncharmant.
"Lukt het?" Vroeg Donny dan ook lachend en hij keek Saphira geamuseerd aan. Saphira sloeg hem weer zachtjes tegen zijn arm en kwam toen uit bed. Ze haalde de paar plukjes haar die nog in de knot zaten eruit en haalde haar handen door haar haren. Ze trok Donnys joggingbroek, die ze de nacht uit getrokken had omdat het te heet was, weer aan en keek Donny toen aan die terugkeek.
"Kom jij je nest ook nog uit van de Beek." Donny grijnsde, maar stond toch op. Hij pakte een short uit de kast en trok die aan. Met zijn tweeën liepen ze naar de open keuken en Donny begon met het maken van het ontbijt. Saphira klom op het aanrecht en keek naar donny. Zijn haar zat in de war en zijn gespierde bovenlijf samen maakte het nou niet heel erg om naar hem te kijken.
"Ik kom vaker bij je logeren." Donny zuchtte en Saphira grinnikte. "Wat?" Donny keek haar aan met een 'meen je dit nou'-blik en Saphira gaf hem een knipoog.
"Donny?" Saphira fronste. Het was tien uur, wie zou nu Donnys huis binnen komen?
"Hey Rody!" Donny draaide zich om en gaf de jongen die binnen was gekomen een knuffel. Door de verhalen van Donny wist ze al dat het Donnys broertje was en anders dan had ze het wel aan Rodys uiterlijk gezien. "Rody, dit is Saphira, Saph , dit is mijn broertje Rody." Saphira glimlachte en liep naar de twee broertjes en schudde Rodys hand
"Hoi, leuk je te ontmoeten." Zei ze. "Ik ga me wel even snel omkleden."
"Hoezo, ben je ineens verlegen?" Donny had pretlichtjes in zijn ogen en Saphira gaf hem een dodelijke blik, wat er alleen maar voor zorgde dat zijn grijns groter werd. Saphira liep naar Donnys slaapkamer waar ze haar jumpsuit weer aantrok. In de badkamer kamde ze met haar vingers door haar haren en liep toen weer naar de woonkamer waar Donny haar een bakje yoghurt met fruit gaf.
"Thanks." Ze gaf hem een kus op zijn wang en ging naast Rody op de bank zitten. Ze nam een hap en toen ze het doorgeslikt had draaide ze zich naar Rody. "Van de verhalen die ik heb gehoord voetbal je ook?" Rody knikte.
"Ik doe zaalvoetbal." Hij glimlachte en Saphira keek hem geïnteresseerd aan. "Donny die traint ons soms. Nu keek ze Donny aan.
"Zo zo meneertje." Donny lachte en Saphira nam nog een hap van haar yoghurt en luisterde naar wat Rody vertelde.
"Jij bent de PSV'er die stiekem toch een Ajacied is." Saphira grinnikte. "Afgelopen seizoen, hoe ging dat eigenlijk met het kampioenschap?" Saphira begon te lachen.
"Balen natuurlijk!" Zei ze en Rody en donny begonnen ook te lachen. "Ik zat thuis op de bank te kijken en ik ken wel een aantal jongens uit de opleiding van PSV, dus die gingen me helemaal vol spammen met 'zie je wel PSV is beter'. Ik werd gek, dus Don, je weet wat je te wachten staat. Dit jaar zorg je maar dat je PSV dik verslaat en de schaal binnenhaalt."
"Ik zal mijn best doen." Ze praatten nog een poosje en toen ging Donny naar boven om zich aan te kleden om naar 'de Toekomst' te gaan. Saphira bleef alleen achter met Rody, maar ze vond het niet zo erg, ze mocht Rody wel, hij had veel weg van zijn broer. Ze praatten nog een poosje door tot de telefoon ging.
JE LEEST
Houvast
FanfictionVoor Saphira Meyer is voetbal het einde. Ze doet niets liever dan met haar beste vrienden en vriendinnen te voetballen. Haar wereldje lijkt voor heel even perfect: ze voetbalt bij een van de grootste en beste clubs van de Eredivisie, heeft een vader...