Houvast

Hoofdstuk 4

De volgende dag was de oefenwedstrijd tegen Jong Ajax en Saphira stapte met lood in haar schoenen op haar fiets. Ze had haar sporttas achterop, het was verplicht, want je wist maar nooit wanneer je in moest vallen.
"Hey Saphie!" Zei Donny toen hij naast haar kwam fietsen en Joan knipperde een paar keer.

"Donny van de Beek op de fiets naar de wedstrijd, wat krijgen we nou weer?" Zei Saphira plagerig en Donny zuchtte geïrriteerd. "Mijn auto heeft de geest gegeven, dus ik moest wel..." Saphira grinnikte.

"Op z'n minst fiets je gezellig met mij."

"Alsof je daar nou zo blij van moet worden..." Zei Donny lachend.

"Wat een liefde!" Gelijk keek Donny haar aan en stopte hij met lachen. Saphira fronste, wat was dit nou weer dan?

"Is er iets?" Vroeg ze dan ook, maar Donny schudde snel zijn hoofd, eigenlijk iets te snel. Er was wel iets aan de hand, maar Saphira durfde niet door te drammen.

"Er schoot me iets te binnen, helemaal niets aan de hand." Saphira glimlachte voorzichtig.

"Gelukkig." Ze reden het terrein van 'de Toekomst' op waar ze hun wegen splitsten om allebei naar hun eigen kleedkamer te gaan. "Hey girls!" Saphira werd vrolijk begroet en ze ging naast Daphne en Merel zitten. Ze trok haar korte broek en shirt uit en deed haar voetbaltenue aan. Ze deden niet veel later hun warming up en bespraken de tactiek.

"Dus gaat dit lukken?" Alle meiden lieten Ed weten dat ze het hadden gesnapt en ze liepen met z'n allen richting het veld. Saphira ging naar de zijkant en ze zag dat Donny en Appie in de basis stonden, net zoals Merel. De wedstrijd begon en 40 minuten lang hadden de jongens de overhand, maar dan haalt Deyovaisio Zeefuik Betsy Hassett onderuit, een nieuwe aanvallende middenvelder, die strompelend het veld af komt. "Saphira, ga maar warmlopen." Ondanks dat Saphira het sneu vond voor Betsy wou ze met alle liefde het veld op en de 2-0 achterstand wegwerken.

"Een wissel bij de vrouwen, Saphira Meyer, oud PSV speelster komt erop voor Betsy Hassett, waarmee ook zij haar debuut maakt!" Werd er omgeroepen voor het publiek dat er aanwezig was. Saphira jogde naar haar plekje op het veld en stond gelijk oog in oog met Donny en zodra ze de bal aangespeeld kreeg dribbelde ze hem voorbij en speelde ze de bal door naar Marjolijn die hem schitterend het doel in werkte achter keeper Norbert Alblas. Ze juichten en de twee dames vlogen elkaar in de armen. "Een aansluitings goal van de vrouwen gemaakt door Marjolijn van den Bighelaar!"

"Kijk eens Don..." Zei Saphira met een grijns. "Zo doe je dat!" Donny rolde zijn ogen, maar hij had een trotse glimlach op zijn gezicht. De wedstrijd ging verder en tot de rust, een paar minuten later, gebeurde er niet veel. Ed gaf nog wat aanwijzingen toen ze in de kleedkamers zaten en Saphira luisterde goed zodat ze zoveel mogelijk op sloeg in haar hoofd. De tweede helft begon en Vaclav Cerny maakte al snel de 3-1, wat Saphira ontiegelijk frustreerde. Ze maakte een onnodige overtreding op Appie en kreeg er een gele kaart voor. Het leverde vanuit de vrije trap die Jong daardoor kreeg een kans op, maar Saphira loste het zelf op en rende mee met de counter die ze inmiddels maakten en ze kopte de assist van Daphne Koster netjes het doel in. 3-2! Ze juichte en sprong in de rondte. Ook Donny en Appie waren blij voor haar en gaven haar een knuffel.

"Topper zei Donny toen hij Saphira een knuffel gaf en ze gaf hem in de opwinding een kus op zijn wang. Er werd gefloten, maar Saphira had niet in de gaten dat het door haar actie kwam.

×××

Helaas bleef de 3-3 uit en de wedstrijd eindigde zonder al te veel andere grote kansen. Ondanks dat ze de wedstrijd verloren hadden was Saphira trots op haar debut.

"Zullen we bij mij wat gaan drinken?" Vroeg ze. "Om mijn debuut te vieren?" Saphira knipoogde en net op dat moment kwam Vaclav langslopen en hij stopte.