Houvast

Hoofdstuk 13

Hey jongens. Ten eerste wil ik mijn excuses aanbieden voor het zo lang niet updaten van dit boek. Het heeft precies een maand geduurd en daar schaam ik me toch echt wel voor. Een maand is echt veel te lang. 

Om dan ook maar gelijk met de redenen te komen: Ik ben sinds 3 week een extra keer in de week gaan trainen en heb daardoor minder tijd gekregen omdat ik nu nog weer een hele middag kwijt ben daaraan. Ook zit ik nu in de toetsdagen en aangezien ik niet nog een keer wil blijven zitten moet alles wel goed gaan. Ik moet nu alleen morgen nog met 3 toetsen, dus we zullen zien hoe dat gaat en daarna ben ik klaar en ga ik weer schrijven, dus bereid je maar voor op een paar leuke hoofdstukken. Wie weet komt er vanavond nog een hoofdstuk van firework want ik ben echt klaar met leren en heb echt helemaal geen motivatie meer...

Dan wil ik jullie ook bedanken dat als je dit leest je nog niet helemaal klaar met mij bent omdat dit ook niet de eerste keer is dat dit gebeurt. Dus thanks.

Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vinden en vergeet vooral niet om ook mijn andere boeken te lezen en het boek wat ik samen met xAmsterdamx schrijf. 

Love, 

Covaciseries

Saphira trok haar wedstrijdshirt over haar hoofd. Ze had zo een wedstrijd en daarna zou ze met haar moeder gaan praten. Ze zag er tegenop, maar de gedachten dat Donny in de buurt zou zijn stelde haar gerust. Ze had haar moeder gevraagd of ze ergens in Amsterdam konden afspreken, maar Laila stond erop dat ze naar de wedstrijd zou gaan en dus in Enschede iets zouden doen. Ze moesten namelijk tegen Twente spelen en Saphira zat op de bank.

"Klaar voor?" Ed kwam bij Saphira staan die al klaar stond voor de warming up en de kleedkamer uit gelopen was. "Alles in orde?" Saphira knikte.

"Beetje zenuwachtig, maar dat houd je scherp toch?" Ed knikte. De rest van het team kwam naar buiten en ze begonnen de warming up. Saphira nam zich voor om niet in het publiek te gaan kijken. Ze wist dat haar moeder ergens zat en ondanks dat ze een bemoedigende blik nodig had van Donny die ergens zat met Appie nam ze het risico niet haar moeder aan te kijken.

"Saphira!" Saphira keek Ed aan en liep naar hem toe.

"Wat is er?"

"Je mag starten." Saphira's ogen verwijden. "Betsy voelt zich niet lekker, dus mag jij erin." Een grote glimlach brak door. Ze waren inmiddels al twee en een halve maand bezig met het seizoen en nu mocht ze eindelijk haar officiële debuut maken.

"Niets ernstigs?" Besloot ze toch maar even uit medelijden.

"Buikgriepje denk ik." Saphira knikte. "Goede warming up doen dus." Ed knipoogde en Saphira vervolgde haar warming up, maar deed het toch iets serieuzer dan daarvoor. Op de tribune had Donny het in de gaten dat ze meer haar best ging doen.

"Ligt het aan mij of doet Saph ineens meer haar best?" Appie keek eens goed.

"Het lijkt wel zo hè?"

"Jullie zijn fan?" Donny draaide zijn hoofd naar de vrouw die het hem vroeg. "Oh, jij was die jongen toch bij Saphira die middag of niet?" Donny knikte toen hij Laila herkende, maar hij voelde zich veel minder op zijn gemak. "Jullie spelen beide ook bij Ajax of niet?" Appie wist niet met wie hij te maken had en begon vrolijk met Laila te praten. Donny lette op het veld en toen er tijdelijk niemand op stond op zijn telefoon. De dames kwamen het veld weer op lopen en Donny stootte Appie aan.

"Kijk! Saph mag starten!" In Donny's stem klonk de trots terwijl hij Saphira in de gaten had die voor haar gevoel stond te trillen op haar benen. Ze was nerveus. Ze wou het goed doen, ze kon niet minder nemen dan met een zeer goed gespeelde wedstrijd van haar. Ze schudden de handen van de tegenstanders en ze ging op haar plek staan. Twente mocht de aftrap nemen en met een nette sliding wist Saphira de bal van haar directe tegenstander te ontfutselen, maar helaas kwam hij gelijk weer in de voeten van een Twentse terecht, maar ze had een statement gemaakt. De bal was al snel in handen van Ajax en Saphira kreeg de bal aangespeeld. Ze zag haar tegenstander op haar af komen en passte hem door naar de volgende en zo gingen ze richting de 16 van Twente, maar de aanval stopte daar.