Hoofdstuk 16

400 16 0
                                    

Wat Saphira niet aan had zien komen was dat Donny voor de wedstrijd het appje nog zou zien en compleet in de stress schoot.

Donny: Is alles wel goed met jullie?!

Donny: Saph?

Donny: Saphira?!

Hij was compleet van slag en bang dat er iets met een van de twee was gebeurd, en dan voornamelijk Saphira.

"Appie, probeer jij eens contact te krijgen met Merel of Saph." Appie fronste, maar toen hij zag in welke staat Donny was deed hij toch maar snel wat Donny van hem vroeg.

"Wat is er dan aan de hand?"

"Ze kunnen de wedstrijd niet halen, dat appte Saph net."

"Wat is daar erg aan dan?" Nu snapte Appie er helemaal niets meer van. "Tenzij je een huwelijksaanzoek gepland had staan."

"Dit is niet grappig Appie!" Nu raakte Donny al helemaal gefrustreerd. "Hier!" Hij gaf Appie zijn telefoon en nu zag Appie de ernst er ook van in.

"Kan het niet zo zijn dat er een ongeluk is gebeurd en dat ze in de file staan?"

"Maar waarom reageert ze dan niet meer als ik haar app?!" De andere jongens waren stil geworden en probeerden Donny te kalmeren.

"Ik ga haar nu bellen, oké, probeer jij maar even rustig te worden." Appie liep de kleedkamer uit en belde Saphira.

"Appie, naar binnen, we moeten zo spelen." Peter klopte hem op zijn schouder.

"Een klein momentje, dit is echt belangrijk, tenminste, als u wilt dat Donny weer een beetje normaal kan gaan doen." Precies op dat moment nam Saphira op. "Saph, is alles okay? Zijn jullie in orde?"

"Abdelhak, nu." Appie keek de trainer smekend aan. "Je kan een boete verwachten." Het kon Appie even helemaal niets schelen.

"Waarom zouden we niet in orde zijn?" Saphira was helemaal in de war.

"Omdat jullie niet hier op tijd zijn door een ongeluk?!" Saphira sloeg haar hand voor haar mond.

"Oh sorry, ik had niet verwacht dat Donny hem verkeerd op zou vangen. We stonden in de file door een ongeluk en we waren nog maar net op de helft en we waren al veel te lang onderweg, we hadden de tweede helft nog maar net kunnen halen of zo, maar waarschijnlijk daar ook al een stuk van gemist dus besloten we om naar huis te gaan en hem terug te kijken." Appie zuchtte opgelucht. Peter was de kleedkamer al ingelopen en Appie wist wat hem nu boven het hoofd hing. De deur vloog ineens open en Donny trok Appies telefoon uit zijn hand.

"Saph, ben je oké?" Saphira had een glimlach op haar gezicht.

"Ik ben in orde Don, sorry voor het onduidelijke berichtje."

"Doe dat alsjeblieft nooit meer." Vroeg hij haar smekend. "Nooit."

"Dat beloof ik Don, maar ik ga nu maar snel ophangen want moeten jullie niet met een paar minuten het veld op?" Het bleef stil. "Ik hou van je Don, succes."

"Ik hou ook van jou Saph."

"Ik ook!" Gilde Appie door de telefoon en Saphira lachte.

"Doei." Ze hing op en Merel schoot haar gelijk een blik toe.

"Misschien had ik iets specifieker moeten zijn in mijn berichtje. Ik heb Donny een klein beetje paniekerig gemaakt zo vlak voor hun wedstrijd." Merel begint te lachen.

"Donny is echt een schatje." Saphira glimlachte. Dat was hij zeker.

Toen ze bij Saphira thuis kwamen zetten ze snel de tv aan en zette de wedstrijd terug naar de start. Was Saphira even blij dat ze haar vader toen ze in Amsterdam gingen wonen over had gehaald om Ziggo sport te nemen zodat ze ook de programma's terug kon spoelen.

HouvastWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu