Hoofdstuk 6

621 22 2
                                    

Saphira vertelde Merel het hele verhaal en ergens luchtte het toch ook wel weer op om alles wat er in haar hoofd rondspookte hardop uit te spreken.

"Jullie hebben gezoend?!" Riep Merel uit en Saphira legde snel haar hand voor Merels mond. Op een of andere manier was dit team zo nieuwsgierig naar zo goed als alles, dus luisterden ze redelijk vaak mee.

"Nee, het was een kus, geen uitgebreide zoen!" Merel kneep haar ogen samen tot spleetjes.

"Je wilde het wel." Saphira beet op haar lip. Wilde ze het? Iets in haar begon gelijk te protesteren, maar tegelijkertijd zei haar hart haar dat ze niets liever zou willen dan Donny's lippen nog een keer op de hare te voelen. "Je wilde het echt!" Roept ze dan, enigszins verbaast.

"Ik weet het niet." Merel sloeg haar arm om haar schouder, ze waren klaar met het warmlopen en nu kon ze dat dus doen.

"Het komt wel goed, jij moet je gevoelens even op een rijtje krijgen en dan met Donny praten." Saphira glimlachte en lette toen op wat Ed zei. Volgende week begon de competitie en ze wou het liefst in de basis staan, dus deed ze haar uiterste best op het veld. Heel veel bijzonders gebeurde er niet. Door de afgelopen weken waren de watergevechten tussen sommige dames niet eens meer iets ongewoons.

"Pst, Merel." Zei Saphira geniepig en toen Merel opkeek knikte ze met haar hoofd naar Vaclav en Pelle Clement die langs het veld liepen op weg naar hun eigen training. Merel wist precies wat Saphira bedoelde en ze renden zo stil als ze konden naar de twee jongens terwijl ze de doppen van de nog zo goed als volle bidons schroefden. Toen ze achter de jongens liepen goten ze de bidons leeg over hun hoofden en keken ze grijnzend toe hoe de jongens geschokt weg sprongen.

"Wat in de..." Riep Pelle. "Oh natuurlijk, de zusjes ondeugd..." Verzuchtte hij toen.

"Zusjes ondeugd?" vroeg Saphira lachend.

"Zo worden jullie twee altijd genoemd."

"Door wie?!"

"Iedereen." Saphira en Merel keken elkaar aan en haalden toen hun schouders op. Wat maakte het ook uit?

"Moeten jullie niet naar de training?" Vroeg Merel schijnheilig en de jongens zetten het op een rennen. "Wij gingen shoppen toch?" Saphira knikte en de twee begaven zich naar de kleedkamers waar Saphira in haar skinny jeans stapte en een los shirt aantrok en Merel een trainingspak van Nike aanschoot.

"Ging Annouk niet ook mee?" Vroeg Saphira en ze keek de kleedkamer rond, maar Annouk was er niet meer. "Die zal dan buiten wel wachten."

"Ik wil nog wel even naar huis om me om te kleden..." Zei Merel beschaamd, maar Saphira grinnikte. Ze liepen de kleedkamer uit waar Annouk inderdaad stond te wachten terwijl ze diep in gesprek was met Donny.

"Hey Don." Zei Merel enthousiast en Donny zou enthousiast iets terug zeggen tot hij Saphira zag en nog net niet bloosde.

"Hey." Zei hij en Saphira glimlachte ongemakkelijk. Ze kon geen woord over haar lippen krijgen. "Ik ga er maar eens vandoor." Donny zei nog snel gedag en liep toen gehaast weg.

"Wat was dat nou weer?" Vroeg Annouk verbaast en ze keek Donny na. "Die deed raar..."

"Ik zou het niet weten." Zei Saphira en ze keek Merel met een waarschuwende blik aan. "Maar Metel trakteert op een ijsje." Veranderde Saphira het onderwerp met een grijns. "We moeten nog perse langs haar huis omdat madame zich om wil kleden, dus het is het minste wat ze kan doen." Annouk knikte instemmend en met een zucht gaf Merel zich neer.

"Prima..." De andere twee gaven elkaar een high-five en met z'n drieën liepen ze naar Annouks auto.

"Dus, de eerste stop is Merels huis." Zei Annouk en ze startte de motor. Saphira keek door het raampje naar buiten. Betekende die kus wel wat voor Donny? Was het niet gewoon eentje zonder betekenis voor hem? Betekende het wel wat voor haar? Was haar hoofd niet gewoon een spelletje met haar aan het spelen? Ze werd helemaal gek van zichzelf. Als er nu ook nog eens een uitknopje was voor haar gedachten dan zou dat toch eens fijn zijn!

HouvastWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu