~Το βιντεο και η υποσχεση~

649 117 80
                                    

~Στράτος~

Απρίλιος 2002 [Πρώτη Γυμνασίου]

"Κι αν κάποια στιγμή πάψεις να μ' αγαπάς;" με ρωτήσε ανήσυχη.

"Ρανία μη λες βλακείες εγώ πάντα θα σ' αγαπώ..." την καθησύχασα ενώ την έσφιξα περισσότερο στην αγκαλιά μου, "αφού είσαι η κολλητή μου..." είπα ενώ άφησα ένα φιλάκι στο μέτωπό της.

"Κι αν κάποια στιγμή μαλώσουμε;" με ξαναρώτησε.

"Και πάλι θα σ' αγαπώ." την διαβεβαίωσα χαμογελώντας.

"Ακόμη κι αν σε πληγώσω;" με ρώτησε και το σκέφτηκα για λίγο μα δεν ήξερα τι να απαντήσω.

"Εσύ; Εσύ αν σε πληγώσω θα συνεχίσεις να μ' αγαπάς;" την ρώτησα λίγο αργότερα.

"Δεν ξέρω Στράτο..." έκανε μια μικρή παύση, "αλλά δεν θέλω να σε χάσω." μου ψιθύρισε ώστε να την ακούσω μόνο εγώ.

"Ούτε εγώ..." της απάντησα βέβαιος για τα λόγια μου.

"Τότε;" ψιθύρισε.

"Τότε θα δώσουμε μια υπόσχεση..." της είπα και γέλασε.

"Για λέγε..." μου είπε ενώ γέλαγε ακόμη και την σκούντησα για να σωπάσει και σοβάρεψε.

"Σταμάτα. Άκου αν ποτέ σε πληγώσω θα σε διεκδικήσω ώσπου να είμαστε πάλι φίλοι." της είπα και άρχισε να γελά περισσότερο. "Έλα ρε Ράνια σοβαρέψου λίγο!" της παραπονέθηκα και σταμάτησε να γελά με δυσκολία μπορώ να πω. "Και αν με πληγώσεις το ίδιο." είπα.

"Κι αν δεν θες να σε διεκδικήσω;" με ρώτησε. Όλο εμπόδια αυτό το κορίτσι!

"Θα σε κάνω να θες!" είπα πεισματικά και μου χαμογέλασε.

"Εντάξει! Βγάλε το κινητό σου." με παρότρυνε και την κοίταξα παραξανεμένος αλλά το έκανα. Την είδα να ψάχνει για λίγο ώσπου γύρισε ώστε η κάμερα να τραβάει εμάς.

"Γεια!!!" είπε εύθυμα. "Είμαι η Ράνια κι αυτός ο μουτρωμένος δίπλα μου είναι ο Στράτος. Είμαστε φίλοι έξι χρόνια τώρα..." είπε ενώ έστρεψε το βλέμμα της στον ουρανό, όπως έκανε όταν σκεφτόταν. "Λοιπόν θα κάνουμε μια υπόσχεση για να μην χαθούμε... και αυτό το βίντεο θα είναι η απόδειξη!" είπε και με κοίταξε και εγώ της χαμογέλασα θερμά. "Ξεκίνα." μου είπε γελώντας.

"Είσαι τρελή το ξέρεις;" την πείραξα και μου έβγαλε την γλώσσα, αφού την αντέγραψα γύρισα προς την κάμερα. "Λοιπόν είμαι ο Στράτος και αυτή είναι το γλιφιτζουράκι μου." την πείραξα για ακόμη μια φορά με τη μανία της για τα γλιφιτζούρια. "Λοιπόν-λοιπόν υπόσχομαι πως αν σε πληγώσω θα σε διεκδικήσω ώστε να είμαστε όπως πριν είτε θες είτε δεν θες!" είπα και την φίλησα στα μάγουλα και χαμογέλασε. "Σειρά σου..." της είπα.
...

Broken❤️ || ✔ ||Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ