Broken❤️ || ✔ ||

~You can leave your hat on 🔞 ~

Το περιεχόμενο μετά τα τρία αστεράκια είναι ακατάλληλο για άτομα κάτω των 18

-αλλά ξέρω μικρές σουπιές πως θα το διαβάσετε τους σι άλλον!!!-

To τραγούδι βάλτε το όταν σας πω... ;-)

_______________________________________

~Ράνια~

Αύγουστος 2017

"Σαν τι πράγματα δηλαδή;" με ρώτησε τάχα μου ανήξερος.

"Γιατί θες πάντα να μου σπας τα νεύρα;!" τον ρώτησα κάπως ειρωνικά και θυμωμένη, αφού δεν έλεγε να σοβαρευτεί.

"Εσύ γιατί πρέπει πάντα να χαλάς την στιγμή;" με αντέγραψε και έπειτα προσπάθησε να με φιλήσει αλλά απομακρύνθηκα από κοντά του.

"Στράτο τι κάνουμε; Δεν είμαστε έτσι εμείς..." ψέλλισα ενώ προσπαθούσα να μετρήσω τα φύλλα, που είχαν αρχίσει να πέφτουν, από την καστανιά στον κήπο του.

"Μπορούμε να είμαστε όμως..." ψιθύρισε δίπλα από το αυτί μου ενώ τα χέρια του είχαν αρχίσει την δική τους πορεία στο κορμί μου αλλά τον απέφυγα ξανά, "Σταμάτα επιτέλους δε μπορώ να σκεφτώ!" τον επέπληξα και γέλασε. Γουρούνι!

"Γιατί την κράτησες;" τον ρώτησα μετά από λίγο και φάνηκε να μην καταλαβαίνει τι εννοούσα, "την πολυθρόνα" συμπλήρωσα δείχνοντάς του την κόκκινη πολυθρόνα που τόσο μισούσε.

...

~Στράτος~

Με ρώτησε για ποιον λόγο δεν είχα πετάξει εκείνη την ηλίθια πολυθρόνα, που τόσο είχα μισήσει τότε, αλλά ήταν εκείνη και οι πράξεις της που με είχαν κάνει να την λατρέψω. Αχ και να' ξερε πόσες φορές πήγα να την πετάξω και άλλες πόσες έμεινα να κοιτάω -αχανές- το κόκκινο χρώμα της να ξεθωριάζει με την απουσία της. "You can leave you're hat on" ήταν το μόνο που κατάφερα να πω και το μόνο που μου ταίριαζε στην περίσταση. Ήταν όλα όσα ήθελα να θυμηθώ, όσα ένιωθα και όσα νιώθω, όσα δεν ήθελα να ξεχάσω αλλά και να ξεχάσει.

...

~Ράνια~

"You can leave you're hat on" ήταν το μόνο που μου είπε και ήταν αρκετό για να θυμηθώ όσα μου είχε θυμίσει και το προηγούμενο βράδυ.

Σεπτέμβριος 2008 [Δεύτερο έτος]

"Ράνια αυτό δεν μπαίνει σπίτι μας!" έτριξε και η υπάλληλος του ΙΚΕΑ τινάχτηκε από την τρομάρα της και νομίζω πως το βλέμμα μου σκότωνε αυτή την στιγμή.