~Το κάναμε;~

657 116 52
                                    

Δεν ξέρω αν θα σας αρέσει αλλά το ελπίζω...

Αφήστε αστεράκι και σχολιάκι... <3

**********************************

~Ράνια~

Αύγουστος 2017

Άνοιξα με δυσκολία τα βλεφαρά μου ενώ ένιωθα πως το κεφάλι μου θα έσκαγε από στιγμή σε στιγμή. 'Τι πονοκέφαλος είναι αυτός;' ξεφύσησα καθώς έκανα να σηκωθώ αλλά κάτι με εμπόδιζε. 'Τι στο καλό;!' αναφώνησα όταν είδα ένα αντρικό χέρι να με εγκλωβίζει στο κρεβάτι, γύρισα πιο πολύ το σώμα μου ώστε να δω ποιος ήταν αυτός που με εμπόδιζε. Άρχισα να τσιρίζω σαν υστερική όταν είδα τον Στράτο ενώ πεταχτήκαμε και οι δυο από το κρεβάτι και το βούλωσα, ήταν μόνο με το εσώρουχο. Γιατί είναι μόνο με το εσώρουχο; Τι στο διάολο έγινε χθες; Εγώ θυμάμαι να βγαίνω με τον Πέτρο.

"Πας καλά παιδάκι μου;! Τι τσιρίζεις;" μου φώναξε θυμωμένος.

Βρε άντε από 'κει που θα βγει και από πάνω, "Τι κάνεις εδώ; Και γιατί είσαι με το εσώρουχο;" τον ρώτησα σχεδόν τσιρίζοντας.

Άρχισε να κάνει γρήγορα βήματα προς το μέρος μου ενώ πισωπατούσα αλλά που τύχη, με έπιασε και αφού κόλλησε την παλάμη του στο στόμα μου, μου ψιθύρησε "Πρώτον σταμάτα να τσιρίζεις, ξέρεις πως με νευριάζει! Δεύτερον χθες είχες πιει λίγο παραπάνω... Τρίτον αν ξαναμπεί εδώ μέσα εκείνος ο μπαμπουίνους νεάτερνταλ θα σε καρυδώσω." και αφού μου δάγκωσε τον λαιμό συνέχισε, "Και τέταρτον και εσύ με τα εσώρουχα είσαι..." μου είπε και έμεινα να τον κοιτώ με το στόμα ανοιχτό.

Τι είπε μόλις τώρα; Μα πριν προλάβω να βγάλω κιχ είχε φύγει από το δωμάτιο και εγώ άρχισα να τρέχω από πίσω του φωνάζοντας "Τι εννοείς παλιοσκουλίκι έλα εδώ!!!" σύριξα μα με αγνόησε, "Μη φεύγεις τσακωνόμαστε τώρα!!!" τσίριξα πιο πολύ μέχρι που και τα δικά μου αφτιά πόνεσα αλλά από την φόρα που είχα πάρει δεν είχα δει πως σταμάτησε και πήγα και έπεσα πάνω στο -γυμνό- σώμα του! Δηλαδή και εγώ πόσα να αντέξω πρωινιάτικα έχω και τον πονοκέφαλο, δεν θυμάμαι και τίποτα από χθες είναι και κόλαση δηλαδή...

"Ράνια!" με ταρακούνησε και επανήλθα στην πραγματικότητα.

"Τι;!" ρώτησα πάλι φωναχτά και με αγριοκοίταξε.

"Σταμάτα επιτέλους με κούφανες! Πήγαινε κάνε κανα ντουζ και έλα να φάμε..." μου είπε και τον κοίταζα σαν κουκουβάγια. Ρε παιδιά τι στο διάολο γίνεται μήπως ξύπνησα σε κανένα παράλληλο σύμπαν, αυτός συμπεριφέρεται λες και δεν χωρίσαμε ποτέ! "Άντε-άντε..." μου είπε και με έσπρωξε προς τις σκάλες για να πάω να μπανιαριστώ. Ανέβηκα τις σκάλες ενώ άρχισα να σταυροκοπιέμαι και να τσιμπάω τον εαυτό μου για να σιγουρευτώ ότι είμαι ξύπνια.

Broken❤️ || ✔ ||Where stories live. Discover now