Broken❤️ || ✔ ||

~Γιατί εκείνη;👶~

Όπως βλέπετε ανέβασα...😁

Βασικά δε μου πολυάρεσε το προηγούμενο οπότε είπα να ανεβάσω κι άλλο...😊

Πιάνεται για διπλό γιατί το άλλο ανέβηκε 5 ώρες πριν...😉

Όχι να τα λέμε και αυτά!!!😅

Δείτε την ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗ στο τελος⚠⚠⚠⚠

Γι' αυτό θέλω χμ... 244 σχόλια😈

************************************

Δεκέμβριος 2017

«Αναστασία!» απάντησα στον ίδιο τόνο ενώ το χέρι μου έσφιξε γερά την παλάμη του Στράτου για να πάρω δύναμη και να μην της χιμήξω με το θράσος της.

«Καλύτερα να φύγουμε.» μου είπε ο Στράτος αγνοώντας την πλήρως.

«Από τώρα; Τι έγινε Στράτο ξέχασες πόσο ωραία περνάγαμε στο κρεβάτι σου.» συνέχισε και άφησα απότομα το χέρι του Στράτου. Τον κοίταξα πληγωμένη. Στο σπίτι του; Την έβαλε στο σπίτι του; Μα τι νόμιζα... ήταν εφτά μήνες μαζί και βέβαια την είχε βάλει σπίτι του.

«Σταμάτα Αναστασία!» της είπε απειλητικά, όμως το κακό είχε γίνει.

«Μα γιατί; Εγώ το διασκεδάζω...» συνέχισε και η παλάμη μου συγκρούστηκε με το μάγουλό της. Και οι δυο με κοίταξαν ξαφνιασμένοι και οι κόρες των ματιών τους είχαν ανοίξει διάπλατα, μάλλον δεν το περίμεναν αυτό από μένα. Ούτε και εγώ, αλλά δεν την άντεχα ήθελα να σωπάσει. Να μην ακούω για το παρελθόν τους, να μην μου υπενθυμίζει πως την είχε αγγίξει, πως την είχε αφήσει στο σπίτι που τα όνειρά μας πήραν ζωή, εκεί που ο έρωτας μας ρίζωσε. Ξαφνικά όλες μου οι αναμνήσεις άρχισαν να μαυρίζουν και να σκιάζονται από το απαίσιο τερατάκι της ζήλιας και της καχυποψίας. Άραγε να είχε γίνει κάτι ενόσω είμασταν ακόμη μαζί; Με είχε διαβεβαιώσει πως όλα έγιναν μετά, αλλά και πάλι δεν ήξερα αν τον πίστευα. Τόσες σκέψεις που το κεφάλι μου πόνεσε. Όλα άρχισαν να στροβιλίζουν ξανά και ο Στράτος τύλιξε τα χέρια του στη μέση μου για να με σταθεροποιήσει.

Ράνια σύνελθε δεν είναι η ώρα για λιποθυμίες! Βαθιές ανάσες και όλα μπήκαν στη θέση τους, η ζαλάδα πέρασε και η Αναστασία στεκόταν οργισμένη μπροστά μου. Αχ Θεέ μου ήθελα τόσο να την ξεμαλλιάσω, αλλά δε μπορούσα.

«Αν με ξαναπλησιάσεις δε θα μείνω μόνο στο χαστούκι!» της τόνισα στάζοντας δηλητήριο, «Θέλω να πάμε σπίτι...» είπα στον Στράτο που δεν ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει.