TO MARRY

#Güzellik#

Jimin

Beni sakinleştirmek için sürekli konuşan Yoongiyi es geçerek önümdeki masadaki herşeyin yere dökülmesini sağladım. Taehyung gelmeden odasını dağıttığım gibi toplayabilirdim. Ama şu an üzerimdeki sinir bunu düşünmemi bile engelliyordu. Gözüm dönmüş bir şekilde üzerinde bir sürü film olan dolaba ilerledim. Tam hepsini yerle bir edecekken arkamdan belime sarılan kollar yüzüden bir şey yapamamıştım. Kurtulmaya çalışırken daha da sıkı kavramış, hareketlerimi kısıtlamıştı. Beni kendine çevirdiğinde dolan gözlerimle ona baktım. En az benim kadar sinirliydi ama bu onu o kadar da etkilememişti. Sonuçta Taehyungla yakın değildi. 

- Bunu ona nasıl yaparlar?

Kırgın sesimle mırıldanıp göğsüne kafamı koyarken sinirimi saniyesinde nasıl alabildiğini yeniden farketmiştim. Elleri beni sakinleştirmek için saçlarımın arasında gidip gelirken hızlı nefeslerim düzene biniyordu. 

Fazla sinirlenen bir insan değildim.  Fakat sinirlendiğim zaman ortaklığı yıkar, sinirim geçene kadar dağıtırdım. Şuan fazla zarar vermediysem bunun sebebi Yoongiydi. Beni sakinleştiriyordu.

Sabah okula gitmeden Taehyung'un da ödevini teslim edeceğim için onlara uğramak zorunda kalmıştık. Ve karşılaştığım manzara ve duyduklarımla sinirim hat safaya gelmiş, şaşkınlıktan konuşmayı bir süreliğine bırakmıştım. Taehyung'un ailesinden nefret ediyordum yani ailesi denilebilirse. 

Salonda oturmuş birbirleriyle laf dalaşına girmişken içeri giren bizi farketmemiştiler bile. Konuşmalarına devam ediyor evlicilik oyununun iyi gittiğini söylüyorlardı. 

Taehyung cidden fazlasıyla saftı. Herkesi kendi gibi sanıyor , kimsenin kalbinde kötülük olduğuna inanmıyordu. Beni asıl sinirlendiren bu değildi . Beni asıl sinirlendiren...

- Jimin sakin olman gerekiyor.. Yapmamız gereken bundan sonra ne yapacağımıza karar verip  öyle hareket etmek , sinirlenip ani kararlar vermemeliyiz.

- Taehyung onların gerçek ailesi olmadığını öğrenince na yapar?

Ümitsiz bir şekilde konuştuğumda saçlarıma bir öpücük kondurup beni daha sıkı sarmıştı. Derin bir nefes alıp konuşmuştu: 

-Beni asıl tedirgin eden tüm bunlardan Jungkook'un haberinin olduğunu öğrenince ne yapacağı?

-----------💕💕💕

Elimdeki dönem ödeviyle merdivenlerden inip salonda oturan herkese iğrenir gibi baktım. Midemi bulandırıyorlardı. Taehyung'un sessiz , içine kapanık olmasının tek nedeni bu insanlardı. 

Tekerlekli sandalyede oturan annesi, süslü kıyafetleriyle yüzünü saklayan teyzesi ve sadece çıkarları doğrultusundaa hareket eden üvey "gerçi hiçbiri öz değildi ama" babası..

Annesine dönen bakışlarım yaşlı gözleriyle bulumuştu. Eğer karşısındaki Taehyung olsaydı bu bakışları işe yarayabilirdi. Sert çıkan sesimi yumuşatma gereği duymadan konuştum:

- Sizin hasta olduğunuza da  inanmalı mıyım bayan Kim?

Yaşla dolan gözlerini kucağına sabitlediğinde sözü teyzesi almıştı:

- Fazla ileri gidiyorsun. Karışmaya ne hakkın var ki bu bir aile sorunu?

Sinirle gülüp konuştum:

- Aile? 

Yoongi'nin kolumdaki dokunuşunu hissettiğimde fazla uzatmadan:

- Siz aile denildiğinde ne anlıyorsunuz? Ya da ilgisizliğinizin Taehyung'a neler yaptığını biliyor musunuz?