8.

969 55 14
                                    

DESTINY HORAN.
5 Maart, 2033.

Ik word wakker door mijn wekker. Ik zet mijn wekker uit en ga rechtop in bed zitten.

"Ik haat maandagen." Mompel ik. Ik wrijf het slaap uit mijn ogen en rek me uit. Een giechel laat me schrikken waardoor ik abrupt stop met wat ik doe.

"Justin fucking Davidson, you asshole." Zeg ik en ik gooi een kussen naar zijn hoofd.

"Hoe wist je dat ik het was?" Vraagt hij.

"Jij bent serieus de enige jongen die giechelt." Zeg ik.

"Wat doe je hier überhaupt al om," Ik onderbreek mezelf en kijk naar mijn wekker. "Om half 7?" Maak ik mijn zin af.

"Mag ik mijn beste vriendin geen bezoekje brengen?" Vraagt hij en hij geeft me een vriendschappelijke schouderduw.

"We hadden jou nooit de sleutel van het huis moeten geven." Mompel ik. Ik sta op uit bed en loop naar mijn kast.

"Weet je nog die afspraak over onze ouders uitlenen?" Vraagt Justin uit het niets. Ik draai me fronsend om.

"Ja hoezo?" Vraag ik verward.

"Mag ik je vader lenen?" Vraagt hij.

"Heb je weer ruzie met je vader?" Vraag ik en ik ga weer naast hem zitten.
Hij knikt.

"Ik snap het niet Des, wat doe ik fout?" Zegt hij wanhopig.

"Niets Jus, je doet niets fout." Zeg ik en ik trek hem in een knuffel.

"Ben je daarom zo vroeg hier?" Mompel ik in zijn nek. Hij knikt. Ik verstevig mijn grip.

"Het komt goed Justin, ooit ziet je vader hoe geweldig je bent." Fluister ik.

"Thanks Des." Glimlacht Justin en hij laat me los.

"Daar zijn beste vrienden toch voor." Knipoog ik, hij giechelt.

"Okay, ik ga me nu aankleden. Doe maar iets waar je zin in hebt." Zeg ik waarna ik opsta. Hij knikt en pakt zijn telefoon erbij.

Ik kleed me snel aan, borstel mijn lange, blond geverfde, haar waarna ik nog wat make-up op doe.

"Heb je al gegeten?" Vraag ik, Justin schudt zijn hoofd.

"Ik maak wel wat voor je, kom je?" Zeg ik en ik open mijn deur. Justin knikt en komt naar me toe lopen.

Ik zet een stap naar buiten en bots tegen mijn vader op.

"Sorry pap." Zeg ik.

"Wat doet Justin hier?" Vraagt papa.

"Hij komt je weer lenen pap." Zeg ik. Papa kijkt Justin bezorgt aan, Justin glimlacht en zwaait.

"Wij gaan nu eten." Zeg ik en ik trek Justin met me mee.

---

"Pap, we gaan naar school. Tot vanmiddag." Zeg ik en ik geef mijn vader een kus.

Destiny Horan. |N.J.H|Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu