Destiny Horan. |N.J.H|

22.

DESTINY HORAN.
6 April, 2033.

Ik kijk tante Skyler geïrriteerd aan.

"Je hoeft me niet zo aan te kijken. Ik ben je tante, niet een van je vriendinnen." Zegt tante Skyler terwijl ze naast Freddie gaat zitten.

"Papa hoeft hier helemaal niets over te weten, hij gaat zich zorgen maken om niks." Mompel ik waarna ik een slok van mijn chocolademelk drink.

"Eigenlijk maakt hij zich geen zorgen om niks." Zegt Freddie.

"Je helpt niet echt, Freddie." Zeg ik geïrriteerd.

"Ik wil je ook niet helpen." Mompelt hij.

"Wat? Waarom niet?"

"Je bent een meisje, meisjes zijn vies." Grijnst hij. Ik rol mijn ogen waarna een grijns mijn lippen siert.

"Op school denk je daar heel anders over."

"Hou je mond, Des. Mama hoeft dat niet te weten." Waarschuwt Freddie, ik keer me tot tante Skyler die fronsend met ons gesprek mee luistert.

"Tante Skyler, wist je al dat Freddie een vriendinnetje heeft." Grijns ik.

"Destiny!" Roept Freddie geïrriteerd waarna ik een schop tegen mijn been aan krijg.

"Auw." Lach ik.

"Ze heet Vanessa." Ga ik grijnzend verder, waardoor ik nog een trap van Freddie krijg.

Net op het moment dat tante Skyler haar mond open trekt komt papa het huis binnen stormen. Hij rent de keuken in met een bezorgde uitdrukking op zijn gezicht.

Tante Skyler staat op, pakt Freddie bij zijn arm en loopt weg. Papa komt tegenover me zitten.

"Vertel, wat is er mis." Zegt papa. Ik haal mijn schouders op en kijk weg.

"Niks." Mompel ik.

Papa zucht en staat op, ik kijk op en frons.

"Wat ga je doen?"

"Tante Skyler praat vast wel." Zegt hij, mijn ogen worden groot en voor ik het weet stop ik hem.

"Nee, nee, ik praat." Zeg ik.

Hij gaat weer zitten en kijkt me vragend aan.

"Het gepest is nooit gestopt." Mompel ik. Papa kijkt me met grote ogen aan.

"Wat?"

"Het gepest is nooit gestopt, sterker nog, het word met de dag erger." Geef ik toe.

"Waarom zei je niks?"

"Ik wou niet dat je je zorgen ging maken."

"Destiny, ik ben je vader. Dat is mijn taak." Zegt hij waardoor ik frons.

"Ik neem wel geen kinderen later." Papa lacht zacht waarna er een stilte valt.

"Er zijn toch wel mensen voor je opgekomen?" Vraagt papa, ik knik lichtjes.

"Als het met mensen om me heen gebeurd nemen ze het voor me op, maar meestal ben ik alleen."

"Wanneer was de laatste keer?"

"Zonet nog." Zeg ik zacht.

"Door wie?" Vraagt papa. Ik haal mijn schouders op.

"Ik noem hem lamaboy." Papa kijkt me fronsend aan.

"Hij spuugt." Zeg ik waardoor papa's frons nog groter wordt.

"In m'n gezicht." Ga ik verder.

---

Ik heb papa uiteindelijk alles vertelt. Ik heb nog gevraagd over Amy, maar alweer kreeg ik hetzelfde antwoord.

Nog steeds moet ik uit Jasmine's buurt blijven en papa gaat met de directeur praten.

We zitten nu in de auto op weg naar huis. Ik zucht en leg mijn hoofd tegen het raam aan.

"Wat is er, love?" Vraagt papa, zijn ogen blikken even naar mij. Maar al snel zijn ze weer geconcentreerd op de weg.

"Zullen we vanavond een filmavond houden?" Vraag ik, zijn vraag negerend.

Papa krijgt een glimlach op zijn gezicht en knikt. En met dat, gaan we vanavond een filmavond houden.

---------------------------------------------
Ik ben op vakantie.

WHOO.

Ik moet vaker updaten..

X, Kim❤️