Destiny Horan. |N.J.H|

15.

DESTINY HORAN.
30 Maart, 2033.

Wakker gemaakt worden door je wekker, het beste waarmee je de dag kunt beginnen. Niet waar?

Ik sla de dekens van me af en kleed me snel om. Ik loop naar beneden en maak een ontbijt voor mezelf. Ik loop naar de woonkamer om te kijken of papa daar misschien is. Maar dat is niet het geval.

Hij ligt vast nog in bed.

Ik haal mijn schouders op en ga met mijn ontbijt op de bank zitten. Ik eet het snel op en kijk nog even op mijn telefoon.

Ik hoor wat gestommel in de gang wat me laat opkijken. Een slaperige papa komt de woonkamer inlopen.

"Goedemorgen love." Mompelt hij waarna hij een kus op mijn voorhoofd drukt.

"Goedemorgen pap." Glimlach ik waarna ik opsta en naar de keuken loop. Ik zet mijn bordje en glas in de vaatwasser.

Ik ga naar boven en loop naar de badkamer. Ik borstel mijn haar door waarna ik er een staart in maak en nog wat make up op doe.

Als ik dat heb gedaan poets ik mijn tanden. Als ik klaar ben met het poetsen van mijn tanden loop ik naar mijn kamer en pak ik mijn tas in voor school.

Ik zie dat mijn schoenen in mijn kamer staan trek ik die ook nog snel aan waarna ik mijn tas oppak en naar beneden ren.

"Destiny, hoevaak moet ik het nu nog zeggen, niet met schoenen de trap op en af rennen." Zucht papa.

"Sorry pap." Grinnik ik.

"We hebben ook nog buren, Destiny." Zegt hij.

"Ik zei toch al sorry." Zeg ik.

"Daar heb ik toch niks aan, love." Lacht hij. Ik haal mijn schouders op en ga naast hem op de bank zitten.

Als papa's buik begint te rommelen schiet ik in de lach.

"Honger pap?" Grinnik ik, hij knikt en staat op.

De deurbel gaat en papa loopt naar de deur toe. Ik sta op en loop naar de keuken en maak snel een ontbijtje voor papa.

Als ik naar de woonkamer loop zie ik Justin op de bank zitten met papa. Ik geef papa zijn ontbijt waarna ik Justin een kus geef.

"Klaar voor school?" Vraagt Justin en ik knik.

---

"Des, heb je het al gehoord?" Roept Emily vragend. Ze komt als een of andere gek naar me toe rennen. Ik schud verward mijn hoofd.

"Er komt vandaag een nieuw iemand bij ons in de klas." Zegt Vanessa.

"Ik hoop zo dat het een jongen is." Zegt Emily, ik schud lachend mijn hoofd.

De bel gaat en Emily trekt me mee naar de les. Bij de deur zeggen we mevrouw Adams gedag waarna Emily me het klaslokaal intrekt.

Ze duwt me op een stoel en gaat naast me zitten.

"Je had ook gewoon kunnen vragen of we naast elkaar konden zitten." Lach ik.

"Klopt, maar dit is leuker." Zegt ze en een grijns siert haar lippen. Ik grinnik en let op mevrouw Adams die wilt beginnen.

Na een paar minuten komt de directeur binnen met een meisje.

"Jammer, een meisje." Hoor ik Emily teleurgesteld mompelen. Ik schiet in de lach waardoor de klas me raar aankijkt.

"Sorry." Mompel ik een beetje beschaamt, ik ga onderuitgezakt zitten in mijn stoel. Emily kijkt me grijnzend aan, ik trek een raar gezicht naar haar en let weer op mevrouw Adams.

"Jongens en meisjes, dit is jullie nieuwe klasgenoot. Stel je maar even voor." Zegt mevrouw Adams.

"Ik ben Jasmine Baker, ik ben 15 jaar en ben jullie nieuwe klasgenoot." Zegt ze.

Mevrouw Adams knikt en verteld dat ze naast Vanessa kan gaan zitten, die achter ons zit.

Ik draai me naar haar om en steek glimlachend mijn hand uit.

"Hi, ik ben Destiny." Glimlach ik, ze kijkt me even onderzoekend aan terwijl ze mijn hand schudt.

"Is je achternaam Horan?" Vraagt ze en ik knik verward.

"Dan kent mijn moeder jouw ouders." Zegt ze, ik kijk haar fronsend aan.

"Hoe heet je moeder dan?" Vraag ik.

"Amy." Antwoord Jasmine vrolijk.

---------------------------------------------
Amy is back!
Voor de mensen die niet meer weten wie Amy is, Amy is de ontvoerder van Noa in "The New Tommo"

X, Kim❤️