Destiny Horan. |N.J.H|

23.

DESTINY HORAN.
27 April, 2033.

"Gefeliciteerd drol!" Roep ik en ik trek Darcy in een stevige knuffel.

"Adem." Piept ze, ik laat haar snel los en leg mijn handen op haar schouders.

"Je wordt al zo snel groot." Zucht ik, ze rolt grinnikend haar ogen.

"Overdrijf niet."

"Pff, ik? Dat zou ik nooit doen." Zeg ik.

"Nee, nooit." Mompelt Darcy. Ik grijns en loop naar de keuken. Ik hoor voetstappen achter me waardoor ik weet dat Darcy achter me loopt.

Ik ga aan de eettafel zitten en Darcy komt tegenover me zitten.

"Komt Justin ook?" Vraag ik. Ik pak een aardbei van de gedekte tafel en stop hem in mijn mond.

Darcy knikt grijnzend. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en kijk toe hoe Darcy haar pannenkoek bedekt met allerlei spul.

---

Justin komt de kamer van Darcy inlopen en glimlacht als zijn ogen de mijne ontmoeten. Ik glimlach terug.

Justin loopt naar Darcy en feliciteert haar waarna hij mijn kant op komt lopen. Hij tilt me op en draait me een rondje waardoor een kleine gil mijn mond verlaat.

"Ik hou van je, Destiny!" Roept Justin glimlachend, ik schud lachend mijn hoofd.

"Waarom in zo'n goede bui?" Vraag ik glimlachend.

"Omdat ik jou weer zie." Glimlacht hij.

"Ahw, je bent te lief." Mompel ik. Hij grinnikt en zet me neer op de grond waarna hij me in een knuffel trekt.

"Ik weet het, ik ben lief." Zegt hij waarna hij me een kus op mijn voorhoofd geeft.

"Niet om jullie moment te verpesten maar, we moeten denk ik maar beneden." Zegt Darcy. Ik knik en Justin laat me los.

"Mama zei dat we de traditie van de verjaardagen gaan doen." Zucht Darcy, ik kreun geïrriteerd.

Altijd als iemand jarig is gaan we op een gegeven moment in een kring zitten. Je kan dan iets kwijt of vragen stellen, zodat de familieband sterker word of zo.

Ik heb het niet bedacht.

Het was ome Louis.

Maar een ding weet ik 100% zeker, het is doodsaai. 9 van de 10 keer zijn de verhalen en vragen al een keer verteld of gesteld.

"Justin?" Vraag ik, hij draait zich naar me om en kijkt me vragend aan. Ik kijk hem suikerzoet aan.

"Mag ik op je rug?" Vraag ik liefjes terwijl ik op mijn hakken leun en daarna op mijn tenen ga staan waarna ik weer gewoon op mijn voeten ga staan. Hij zucht maar knikt toch.

Hij gaat door zijn knieën zodat ik makkelijker op zijn rug kan springen. Ik leg mijn handen op zijn schouders en spring. Mijn benen sla ik om zijn middel heen en hij legt zijn handen op mijn billen.

We lopen naar beneden de woonkamer in. Als papa Justin en mij ziet kijkt hij ons met grote ogen aan.

"Lager met die handen, Davidson." Zegt hij op een waarschuwende toon. Ik rol mijn ogen en Justin doet snel wat papa zegt.