Wissel - Kasper Dolberg, Donny van de Beek

Hoofdstuk 20

'Hoelaat komt Donny jullie ophalen?' vroeg Jonas nieuwsgierig toen hij met alleen een handdoek de badkamer uit stapte. Hij droeg altijd alleen een handdoek om zijn middel als hij uit de douche kwam, Mara was er inmiddels aan gewend maar als er een vriendin was mocht hij wel even normale kleding aan doen vond ze.

'Over 2 uurtjes,' hoorde ze Famke naast haar antwoorden. Ze stonden samen te wachten tot ze badkamer in konden om hun haar te doen.

'Ik mag hem toch wel even ontmoeten?'

'Tuurlijk,' knikte Mara, 'als wij nu in de badkamer mogen.'

Jonas stapte snel opzij en liet Mara en Famke binnen.

'We moeten nog opschieten,' peinsde Famke toen ze op haar telefoon keek.

'Hoezo?' lachte Mara. 'We hoeven hierna alleen nog ons shirt aan te doen.'

Famke wees met een moeilijk gezicht naar haar bruine haren. 'Maar ik heb een verschrikkelijke badhairday..' zuchtte ze.

Mara schoot in de lach. 'Kom hier, dan ga ik jouw moeilijke haar eens onder handen nemen.'

Toen ze een uurtje later tevreden met hun haar - Famkes haar temmen duurde toch iets langer dan verwacht - de badkamer uitstapten kwam Mara's moeder de trap oplopen met 2 gestreken Ajax shirts.

'Alsjeblieft, loop je er zo een beetje goed bij mevrouw Van de Beek?' knipoogde haar moeder toen ze Mara haar shirt overhandigde. Mara vouwde hem uit en keek met een trotse glimlach naar Donny's achternaam en nummer op het shirt dat Donny haar een paar dagen geleden gegeven had. Snel trok ze hem over haar hoofd. Ook Famke had ondertussen haar Ajaxshirt aangetrokken.

Precies een uur later stond Donny voor de deur.

'Mara? Doe jij even open?' vroeg haar moeder vanuit de keuken. Dat was niet eens nodig want Mara stond binnen 1 seconde al voor de deur.

'Hey,' begroette ze Donny vrolijk. Hij gaf haar een snelle kus op haar mond. Jonas kwam de trap af gelopen. Hij had blijkbaar de bel gehoord. Toen Donny hem opmerkte stapte hij naar hem toe.

'Ik ben Donny,' stelde hij zichzelf voor. 'En jij bent Jonas?'

'Ja dat ben ik,' knikte haar broer vriendelijk.

Ondertussen stond Mara een beetje nerveus mee te kijken naar wat er voor haar gezicht afspeelde. Zou Jonas hem wel goed genoeg vinden?

Al snel kreeg ze bevestiging in de vorm van een goedkeurende glimlach van Jonas. Mara grijnsde.

'Komen jullie anders nog even binnen wat drinken?' stelde Jonas voor. 'Hebben jullie daar nog tijd voor?'

'Nee sorry,' zei Donny toen hij peinsend naar zijn horloge keek. 'Ik moet vroeg bij het team zijn om voor te bereiden. Maar misschien vanavond na de wedstrijd?'

Jonas knikte. 'Dan zie ik jullie vanavond wel, veel plezier!'

Hij gaf Mara nog snel een knuffel en verdween toen naar boven.

'Aardige broer heb je,' zei Donny toen Mara naast hem in de auto stapte.

'Beetje te bezorgd soms..' Mara sloeg de autodeur dicht en keek in de spiegel naar Famke die met een nerveus gezicht achter haar zat. Dit was de eerste keer dat ze Vaclav weer zou zien sinds het uit was.

'Dat hoort erbij denk ik,' grinnikte Donny.

'Mara! Donny gaat warm lopen!' Mara haar aandacht werd van het veld getrokken door haar vriendin die aan haar shirt stond te trekken. Snel dwaalden haar ogen richting de bank waar ze zag dat Donny een hesje toegegooid kreeg.

'Misschien gaat hij wel spelen!' Riep Famke enthousiast. Mara vond het lief dat Famke Donny zo supportte, en dat terwijl haar kersverse ex ondertussen naast hem op het veld rende.

'Ik hoop het,' glimlachte ze terwijl ze toekeek hoe Donny haar een knipoog gaf toen hij voorbij liep.

Wat was ze toch verliefd op die jongen.

Uiteindelijk mocht Donny vóór de rust al invallen, omdat een van de middenvelders van Ajax pijnlijk op zijn enkel getrapt werd door de tegenstander. Het was Davy Klaassen, kon Mara uit al het commentaar om haar heen opmaken toen ze voor haar en Famke een colaatje ging halen in de rust.

'Agh, nu staat Donny er in, dus je hoeft je niet druk maken,' hoorde Mara toen een bekende stem achter haar zeggen. Toen ze zich omdraaide stopte het gesprek.

'Hey! Mara was het toch?' De blonde jongen die nu voor haar stond keek haar aan. Mara knikte snel en probeerde Kasper niet aan te kijken. Ze was bijna vergeten hoe mooi zijn ogen ook alweer waren.

'Joël, dit is Mara,' stelde Kasper haar aan zijn teamgenoot voor.

'Het vriendinnetje van Donny toch? Als ik het goed heb,' grijnsde Joël.

'Klopt,' knikte Mara. 'Zitten jullie met het hele team op de tribune of wat?' Ze keek de twee voetballers verward aan.

Joël schoot in de lach.

'Nee, hij daar heeft nog steeds een enkelblessure en ik ben voor deze wedstrijd geschorst.' Hij haalde zijn schouders op terwijl hij 2 water bestelde aan de bar.

'En nu nog een geblesseerde erbij, dat gaat goed,' merkte Mara op. Ondertussen voelde ze de blik van Kasper op haar huid branden.

'Davy is zo'n strijder, die staat volgende week gewoon weer op het veld,' beweerde Joël. Ze zag Kasper naast hem knikken.

Stiekem vond ze dit jammer om te horen, ze had Donny volgende week een basisplaats gegund, maar wie zegt dat Davy deze keer ook gelijk weer op de been was?

Mara zag om haar heen alle mensen weer richting de tribune verdwijnen en vond zelf ook dat het wel weer tijd was om naar Famke terug te gaan.

'Ik ga maar weer eens terug,' Mara knikte naar de tribune terwijl ze de 2 net door haar bestelde bekers met cola van de bar pakte. Voor ze wegliep wierp ze nog snel een blik naar Kasper, die haar een gelikte knipoog gaf. Mara voelde haar wangen, tegen haar wil in, warm worden.