Wissel - Kasper Dolberg, Donny van de Beek

Hoofdstuk 21

'Waar bleef je nou?' vroeg Famke toen Mara haar haar cola aangaf. Ze zag dat de jongens het veld alweer opliepen.

'Ik kwam twee spelers tegen,' Mara haalde haar schouders op en nam plaats in het stoeltje naast Famke die haar achterdochtig aan keek.

'Niets aan de hand hoor, gewoon even een praatje gemaakt over hun blessure.'

Famke knikte en nam een slok van haar cola.

Halverwege de tweede helft was het voor alle Ajacieden in het stadion tijd om op te springen, Justin Kluivert had gescoord voor Ajax! Juichend vielen de jongens op het veld elkaar in de armen. Mara moest glimlachen door de blijheid die ze op Donny's gezicht zag. Al snel trapte de tegenstander weer af en gingen Famke en Mara weer zitten.

'Heey,' Mara voelde hoe er een arm op haar schouders werd gelegd en er een kus op haar wang belandde. 'Wat vond je van de wedstrijd?'

Ze stonden in de supportershome en Donny kwam net gedoucht en wel de kleedkamer uitgelopen.

'Heel leuk!' Mara draaide zich lachend om. 'En wat was je doelpunt mooi!'

'Ik maak alleen maar mooie doelpunten,' Donny haalde grijnzend zijn schouders op.

'Opschepper,' lachte Mara. 'Zullen we maar gaan?'

Donny stemde in en viste zijn autosleutel uit zijn vestzak.

'Even Famke zoeken,' meldde Mara toen ze zoekend rondkeek naar haar vriendin. Al snel vond ze haar in het midden van de kamer in de drukte. Ze was druk in gesprek met Appie.

'Donny en ik gaan naar huis, hij wilde nog even bij ons wat drinken, weet je nog?' Probeerde Mara tussen het gesprek van Appie en Famke in te komen.

'Jij kan ook hier blijven,' stelde ze voor toen ze de blik van Famke zag bij het horen van die mededeling.

'Ja! Ik rijd wel met Appie mee naar huis,' snel keek Famke even opzij om bevestiging te zoeken bij Appie. Die knikte.

'Is goed, ik zie je dan wel weer bij de training,' glimlachte Mara voordat ze zich omdraaide. Ze had stiekem ook wel zin in een avondje met Donny alleen. Nouja, bijna alleen dan.

'Dus, hoe was jullie avond?' vroeg Jonas zich af toen ze met zijn drieën op de bank neer ploften. Mara's ouders zouden zo thuis komen, maar ze hadden voor zichzelf al wat drinken ingeschonken.

'Heb je niet gekeken?' vroeg Mara verbaasd. Haar broer was meestal wel van het voetbal kijken. Hij vond het soms zelfs leuker dan het zelf spelen.

'Veel huiswerk.' Jonas haalde met een moeilijk gezicht zijn schouders op.

'We hebben gewonnen,' vertelde Donny hem.

'En Donny heeft gescoord!' Mara sloeg trots een arm om de schouder van haar vriend die vlak naast haar zat op de bank.

Jonas knikte goedkeurend. 'En nu, moeten jullie morgen weer trainen of niet?'

Donny knikte een ja. 'Het is voetbal, voetbal stopt nooit.'

'Hoeveel vrije tijd heb je eigenlijk?' vroeg Jonas zich af. Mara wist dat hij nu bezig was met een kruisverhoor om er achter te komen hoeveel tijd hij eigenlijk voor Mara zou hebben.

'Veel, in vergelijking met andere mensen,' vertelde Donny. 'Maar natuurlijk wel op verschillende tijden, en ik moet natuurlijk ook veel uitrusten.'

Net toen Jonas verder wilde overhoren hoorden ze de voordeur opengaan en kwamen Mara's ouders de kamer in stappen.

'Hey jongens, en Mara,' begroette haar moeder hen vrolijk voordat ze haar boodschappen tas op de grond zette.

'Blijf je eten Donny?'

Donny was dan wel nog niet zo heel vaak bij Mara thuis geweest, maar haar moeder wist - mede dankzij Mara - van alles van hem en was nu al helemaal fan van haar 'nieuwe schoonzoon' zoals ze hem zelf noemde.

'Graag,' knikte Donny. Mara zag dat hij vanuit zijn ooghoek probeerde te kijken wat er in de boodschappentas zat en schoot in de lach.

'Mama kan heel goed koken, ze maakt van alles wel iets lekkers,' fluisterde ze hem toe. Donny lachte.

'En? Heb je lekker gegeten?' grijnsde Mara toen ze de trap opliepen richting Jonas' kamer. Donny zou blijven slapen en kon voor morgen een shirt van Jonas lenen die ze nu uit zijn kast gingen pakken.

'Heerlijk, ik eet hier voortaan elke dag.' Donny pakte een wit shirt van de stapel. 'Mag ik deze lenen denk je?'

'Vast wel,' Mara trok het shirt uit zijn handen en rende ermee de overloop op.

'Hey!' hoorde ze Donny roepen. 'Was ik niet degene die dat shirt aan moest?'

'Maar waar moet ik dan in slapen?' Mara keek Donny - die haar inmiddels met beide armen om haar heen gevangen hield - zielig aan.

'Wat dacht je van een pyjama?'

'Maar ik wil zo graag jouw shirt aan,' Mara keek smekend omhoog in zijn blauwe ogen.

'En wat moet ik dan aan vannacht?' Zijn ogen keken haar nu uitdagend aan.

'Wat dacht je van.. helemaal niets?' Mara bleef hem recht in zijn ogen aankijken.

'Maar wat nou als ik het koud krijg?' Mara nestelde zich dicht tegen Donny aan en trok het deken over hen heen.

'Je krijgt het niet koud, weet je wel hoe dicht we op elkaar liggen in dit kleine bed.'

'Als ik het tóch koud krijg maak ik jou wakker hè,' waarschuwde Donny haar.

'Je doet maar,' Mara gaf Donny nog een laatste kus en knipte het nachtlampje uit.

'Trouwens, soms praat ik in m'n slaap,' meldde Donny nadat het even stil was geweest.

'Zolang je me niet voor m'n hoofd slaat vind ik het prima.' Mara draaide zich om in zijn armen en zocht een goede houding om in te liggen. Misschien was haar bed toch net iets te klein.

'Ik zou niet durven.' Donny draaide een plukje van Mara's haar om zijn vinger. Mara sloot genietend haar ogen.

'Slaap je nou?' hoorde ze Donny even later vragen.

'Bijna, waarom slaap jij niet?'

'Ik kijk veel liever naar jou dan dat ik ga slapen.'

Smelt...