Wissel - Kasper Dolberg, Donny van de Beek

Hoofdstuk 5

Ik heb de titel (en de cover) van het boek verandert, omdat ik die beter bij het uiteindelijke verhaal vind passen. En ik weet nu ook over welke spelers het boek vooral zal gaan: Kasper en Donny! Ik hoop dat jullie hen net zo leuk vinden als ik ;')

En sorry dat er vorige week geen hoofdstukje was.. Ik had een druk weekend en wilde niet in alle haast een hoofdstukje gaan schrijven. Maar hier is hij dan: Hoofdstuk 5 van Wissel!

Na een drukke week was het vrijdagmiddag eindelijk weekend voor Mara en Famke, ze hadden afgesproken bij het voetbalkooitje in hun wijk, waar Famke al stond te wachten met een bal onder haar arm toen Mara aan kwam. 

'Pff was jou dag ook zo zwaar?' vroeg Famke haar. 

Mara knikte, vrijdagen waren altijd zwaar, als je weet dat het 's middags eindelijk weekend is gaat de dag enorm langzaam. 

'Ja, laten we onze irritaties van deze week er even uit trappen.' Mara pakte de bal uit Famke's armen en liep het veldje op. 

De volgende ochtend ging de wekker van Mara om 7 uur af. Met een slaperig hoofd werd ze half wakker en sloeg ze het ding uit, hij stopte met piepen en belandde op de grond. Mara draaide zich nog een keer om. Toen bedacht ze zich dat het zaterdag was, waarom ging die wekker? Ze kon uitslapen! En inderdaad, toen ze de wekker weer van de grond gevist had zag ze dat ze veel te vroeg wakker was geworden.

Mara zuchtte en pakte haar telefoon, ze kon nu toch niet meer in slaap komen. Ze scrolde eerst verveelt door haar eigen insta tijdlijn, toen ze dat wel gezien had ging ze zoals altijd uit verveling nog even in verkennen kijken. Daar zag ze een foto van Appie Nouri, een speler van Jong Ajax. Het was een foto van Appie en Noah samen, heel schattig vond Mara. Onder de foto stond 'Happy birthday maat, maak er een te gekke dag van en ik zie je vanavond'. Zal Appie ook komen vanavond? Misschien werd het dan toch een leuker feestje dan ze dacht.

Dat is waar ook, ze moest Famke en Jess nog vragen of ze mee wilden. Snel stuurde ze hen een appje, daarna stapte ze uit haar bed om te gaan douchen en zich klaar te maken voor haar laatste wedstrijd met haar team straks.

Na een niet al te lastige, gewonnen wedstrijd liepen Mara en haar teamgenoten vol blijdschap de kleedkamer in. Nog 5 wedstrijden te gaan. Als ze die zouden winnen werden ze kampioen! Mara baalde nu wel dat ze dat niet mee ging maken met dit team. 

Ook Bart was tevreden, 'Ik wist al dat we niet al te veel moeite zouden moeten hebben met deze tegenstander, maar ik vind dat jullie het goed hebben uitgespeeld vandaag! Nu snel douchen en dan zie ik jullie in de kantine.' Snel gaf hij nog een knipoog richting Mara en Famke voordat hij de kleedkamer uit liep. 

'Wat hebben jullie allemaal voor ons bedacht?' vroeg Famke nieuwsgierig aan Merel, die naast haar zat. 

'Zien jullie zo wel,' antwoordde Merel, en ze toverde een mysterieuze glimlach op haar gezicht.

Toen Mara en Famke even later de kantine inliepen zat hun hele team al rond de lange tafel rechts in de kantine. In het midden van de tafel stond een grote taart met hun teamfoto erop. Nadat iedereen een stukje taart en thee ophad kregen Mara en Famke allebei nog een klein kadootje. Het waren 2 boekjes waarin iedereen uit het team iets liefs had geschreven met daarbij een foto. 

'Awh dit is zo leuk!' zei Famke meteen enthousiast toen ze het uitgepakt had. Mara knikte. 

'Heel lief! We gaan jullie missen!' Ja dat ging ze echt, dit was langzamerhand een soort vriendinnenteam geworden, en ondanks dat ze het ook vast heel leuk zal gaan hebben in de A1, gaat ze de trainingen en de wedstrijden met deze meiden echt ontzettend missen.