-Meet my kababata-
Flashback Continue
"Casey!?" Takang tanong ko
"Dj?!" Balik nyang tanong sa akin
"Ikaw? Pero bakit nangyari yun?" Tanong ko na ikinagulat nya
"Huh anong pinagsasabi mo? Pupunta ka dito tapos magtatanong ka sa akin lupet ah!" Pagbibiro nya
"Ah nevermind but i want to be sure! Are you the daughter of aling celia??" Tanong ko na ikinabusangot at pag kagulo ng mukha nya
"Ano!? Di ko gets paki translate pwede?" sabi nya
"Ah gusto ko lang naman sabihin na kung ang nanay mo ay si aling celia?" Tanong ko ulit sa kanya na ikinagulat ko
"Naiyak sya? Pero bakit?" sa isip kong tanong
"Ahm hey Casey why are f*cking acting like that??" tanong ko
Kapag kasi lagi kong nakikita na naiyak ang kababata ko dati gustong gusto ko sya icomfort pero laging nakamasid si dad every move ko. Kaya di ko kaya syang yakapin.
Pero bakit ba na kapag naiyak si Casey ay napakalakas ng impact sa akin. Parang gusto ko syang icomfort, yakapin, damayan. F*cking b*llsh*t! Di kaya ikaw si keila? Ang kababata ko?
Unti unti kong nilapitan si Casey at sabay niyakap ramdam ko ang pag kabigla nya sa ginawa ko kaya ang ginawa ko nalng ay ang yakapin sya hanggang sya ay tumaha . Pero bakit nga ba sya naiyak?
"Casey. Are you alright now?" Tanong ko
Nagtanong ako ng nagtanong sa kanya pero parang wala namang tugon akong narinig kaya ang ginawa ko ay iniangat ko ang ulo nya gamit ang kamay ko. Nakatulog sya?!
Habang pinagmamasdan ko ang mukha nya ay di maitago ang pagkakapareho ng mukha nya sa kababata ko. Ang nagiba nga lang ay ang kilay nya medyo tumubo na dahil dati ay walang kilay ang kababata ko.
Pinasok ko na si Casey sa bahay nila at nilagay sya sa kanyang kama. Pinagmamasda ko ang mga litrato sa kanilang bahay at nakuha ng aking atensyon ang isang litrato. Si aling Celia! F*ck sya nga! Sya nga ang kababata ko! Sya ang matagal ko ng hinahanap! Pero bakit di nya ako maalala? Bakit nag iba ang pangalan nya?
Napakadaming napasok sa isipan ko pero ang ginawa ko na lamang ay ang umalis at umuwi na. Bukas ko na lang ipagpapatuloy ang imbestigasyon ko!
End of flashback
Kahit na di ko pa kumpirmado na sya ang kababata ko. Masaya parin ako dahil nalaman ko na buhay ang kababata ko at di nya ako iniwan.
Recess na at napag isip isip ko na hanapin at ayain na mag lunch si Casey. Nakita ko si Casey na nagtatali ng buhok sa may locker room kaya pinuntahan ko sya roon.
"Casey!" Bungad ko sa kanya
"Oh? Ano na naman problema mo?" Pag mamataray nya
"Grabe ka naman ang taray taray mo! Gusto lang naman sabihin na pwede ka bang ayaing mag rec---" natigil ang pag sasalita ko ng may nag salita sa bandang likuran ko
"Recess na tayo Casey!" Pag yaya ni ugok martin kay Casey at mabilis naman na tinanggap iyon ni Casey
"Hayst di ka parin nag babago Keila uto uto ka parin!" mahina kong sabi
Casey's POV
"Anong sinasabi nung tukmol na yun? Keila daw? Haha baka bago na naman nya!" Sa isip kong pagsasalita
"Casey ano pala gusto mo?" Pagtatanong sa akin ni martin
"Ah kahit ano basta makakain!" Pabiro kong sagot
At umorder na si martin ng pagkain namin.
Kumain na kami. Tumunog na ang bell at iyon ay hudyat para kami ay tumigil na sa pagkain at magsibalikan na sa sarili naming klase.
"Martin una na ako ah!" Pagpapaalam ko kay martin habang sya ay nakain pa rin mabilis namang umoo si martin kaya naglakad na ako papuntang klase ko
Nakasalubong ko si dj sa paglalakad kaya ako ay dumistansya muna ng kunti. Habang ako ay umusog ng kunti sya naman ay lumapit sa akin at diretso parin ang pag lalakad nya. Umusog ulit ako at lumapit sya sa akin. Paulit ulit kami sa ginagawa naming yun . Kaya napagpasyahan ko munang tumigil at harapin sya.
"Ano ba gusto mo sa buhay?" Pagtatanong ko
"Ikaw!" Mabilis nyang tugon sa akin na aking ikinakilig
"Ano!?" Paglilinaw ko para namn mas feel ko ang pagkakilig
"Wala sabi ko amina na yang bag mo. Ako na ang mag dadala!" Akmang kukunin nya na ang bag ko pero mabilis ko itong iniwas papuntang likod ko
"Ano ka boyfriend ko? Para gawin mo yan? Haller nbsb to noh!" Sabi ko at sabay turo ng sarili ko at ikinatawa nya
"Haha nbsb pala ah!?" Pabiro nyang tanong sa akin
Kukunin nya na dapat sa akin ang bag pero agad ko itong iniwas.
"Ano ba talaga trip mo? Wag ka ashumero! Di kita boyfriend noh!" Paglilinaw ko
"Di pa pala boyfriend ah! Edi tayo na!" Sabi nya habang naka smile at titig na titig sa akin
"Huh! Ano ka tae? Di ganto gusto kong pangyayari pag mag oo ako sa lalaki noh? Ano ka sineswerte?" Pagtataray ko at agad namang umalis si dk ng walang pasintabi
Bastos rin toh kahit kailan e!
Sa sobrang inis ko umakyat na ako sa hagdan at pumasok na sa klase.
-
Uwian na! Anak ng tilapyan naman oh! Ngayon pa ako nawalan ng pera. Oo nga pal nakalimutan ko pera ko kanina sa bahay kaya nag palibre nalang ako ng lunch ko kay martin. San ako sasakay nito?
Habang ako ay nag iisip may ilaw na tumatama sa mga mata ko kaya tumalikod muna ako. Sa tingin ko kotse yun!
"Bes hatid na kita!" Rinig ko sa may likod ko kaya humarap na ako at si martin ang may ari ng kotse
"Hehe pwede ba?" pabebe kong tanong
"Haha oo naman!" Agad nyang sagot at pumasok na kami sa k
Kotse nya
Habang nagmamaneho si martin ay may pinaabot sya sa akin sa may likod ng kotse nya. Kinuha ko naman agad iyon. Pinabuksan nya sa akin iyon at lagi kong gulat na ang laman ay matagal ko ng hinahangad! Sabi sa akin ni martin ay akin na lang daw iyon. S
Sobra sobra ang tuwa at pasasalamat ko kay martin.
Sa wakas nagkaroon na rin ako nito! Salamat martin!
-------------------
