Dedicated po ito sa mga taong nagbigay ng sobrang daming pagmamahal ngunit iniwan dahil sa pagmamahal na iyon.
-------------------------------------------
Isa nanamang patak ng luha
Unti nalang at mapupuno na ang mukha
Para na akong kaawa-awa
Pero dahil lang ito sa kanyang ginawa
Hindi ko naman siya sinisisi
Pero siya ang dahilan sa pag-iyak ko gabi-gabi
Minahal ko lang naman siya ng sobra
Kaso lang umabot sa puntong nasakal siya
Hindi ko naman yun sinasadya
Pero parang pinaglaruan kami ng tadhana
Para mahalin ko siya ng sobra
At masaktan kapag huli na.
-------------------------------------------
So, what do you think of the poem?
Maybe a bit too short?
Well, that's all for today.
Bye!
Sincerely,
Raidene
Ang babaeng iniwan pero hindi kayo bibitawan.
