N/A: Hala! Ang tagal kong nawala. Tsk, tsk, tsk. Kasalanan ng clearance signing.
This poem is dedicted to those who are suffering from amnesia. Yung confusion sa mundo, dito nakasulat.
This is a peom about someone who lost their memories.
Special credits to our friend ShenPlaza1.
-------------------------------
Parang totoo pero hindi
Kung kailan masaya ako saka naman binawi
Sino ba sila? Bakit kilala nila ako?
Bakit parang parte sila ng mundo ko?
Paggising sa umaga, pagbangon sa kama
Napagtanto na umaagos na pala ang mga luha
Hindi ko man lang alam kung ano ang dahilan
Hindi ko alam kung bakit parang ako'y nasasaktan
O kung ano man ang aking nararamdaman
Patuloy lang nilang pina-aalala
Yung mga ala-alang kami daw ay magkakasama
Ang mga ala-alang bigla nalang nawala
Sa totoo lang ako'y gulong-gulo
Nakakasakit sa isipan at ulo
Palagi nalang nalilito
Sabihin ba naman bigla sa'kin na kaiban ko daw sila
Paano? Eh hindi ko naman sila kailanman nakita o maaalala
Gustohin ko man pero natatakot akong bumalik sa simula
Hanggang isang araw na gusto kong ipagpatuloy ang aking buhay
Pumasok sa trabaho't di inisip ang gulo na sa'kin ay ibinibigay
Pero hindi ko kinaya't ang isip at puso'y sa huli ay bumigay
Umiwi nalang ako ng malumay
Habang naglalakad ay hindi isaasahan
Na makita ang nahulog sa sahig na larawan
Larawan ng parang magkakaibigan
Mukhang masayang nagtatawanan
Isang tao ang nakapukaw ng atensyon ko
Isang babaeng nakangiti na parang ako
Tapos bigla nalang sumakit ang aking ulo
Merong mga imaheng sa isip ay kumawala
Sa wakas ang ala-ala'y nagbalik na
Ngayon ako'y umiiyak sa saya
Salamat at naalala ko na sila
Lalong lalo na siya
Alam ko kung gaano kahirap ang makalimutan ka
Ang sakit na iyong dinanas nung ako'y nawala
Pero sa huli ay ika'y naghintay hanggang sa ako'y muling maka-alala
------------------------
Yes, I know. Hindi siya ganoon ka 'tragic' but c'mon. Ano pala sa tingin niyo ang mangyayari pagkatapos niyang maalala ang lahat?
That's why...
Bitin okay?
Kaya nga special toh eh.
Not tragic but 'bitin.'
RS.
