Viperous Love

With my Boyfriend

CHAPTER 12

With my Boyfriend

He was watching me cry...

I felt a sudden stab in my heart. It felt really really devastating. He doesn't know how much I want to hug him him so tight right now. To pretend that nothing happened, that I didnt see anything heart breaking. I just wanted that comfort to come from him.

Parang biglang natuyo ang lalamunan ko. Hindi ko mahanap ang mga salitang gusto kong sabihin. I was still stuned by his sudden appearance. Just when I was about to say a word he dashed towards my direction and pulled me into a hug.

"P-paul... A-akala ko... may practice ka? A-anong g-ginagawa mo... dito?" Damn! Nauutal ako. Hindi lang pala basta na uutal dahil sinasabi ko ang bawat salitang iyan sa pagitan ng mga hikbi.

"Shhhh... Bakit di ka lumapit saamin?"  I was stunned. So alam niyang nakita ko iyon? Kaya ba andito siya sakin ngayon?

Hindi ko muna siya sinagot. Hinayaan ko lang na makalma ko ang sarili ko sa yakap niya.  Ilang minuto din kaming naging tahimik hanggang sa humiwalay na siya sakin at hinawakan ang balikat ko.

Tiningnan niya ko ng diretso sa mga mata niya. The same look noong bata pa kami at sinasabi niyang maniwala ako sakanya. Iniwas ko agad ang tingin ko sa mga mata niya. Pilit niya namang hinahabol ang mga tingin ko hanggang sa ang mukha ko na ang hawakan niya.

"Hannah. Look at me. Please" Pakiusap niya kaya tiningnan ko din siya. Pero hindi ko talaga kaya. Imibis na tingnan siya sa mga mata niya napatingin nalang ang sa mga paa ko.

" I... I- i didnt mean to see it. I... I was just - Go back to your training now. You shouldn't be here" Walang maayos na salitang lumabas sa bibig ko.

" What do you mean I shouldn't be here? *Kunot noo* Can I not ditch a training and be with my stubborn girlfriend because she's jealous and she doesnt want my explanation" Tuloy tuloy niyang sabi sakin.