Πιάσε με [✔]

Ένα τελευταίο σημείωμα

Δεν έχω λόγια, αλήθεια, δεν έχω τι να πω.
Τελείωσε το catch me, το πρώτο βιβλίο που ξεκίνησα ουσιαστικά με πλοκή και πραγματικά νιώθω περίεργα.

Νιώθω ακόμη πιο περίεργα που ανέβασα τέσσερα ολόκληρα κεφάλαια μέσα σε δύο εβδομάδες, όταν αυτό το βιβλίο με δυσκόλευε στη γραφή περισσότερο κι από τη ζωή μου. Δεν ήταν ότι δεν είχα έμπνευση για αυτό, απλά ήθελα κάθε πρόταση του να αποδίδει κι ένα συναίσθημα. Ήθελα να είναι ένα μικρό αριστούργημα κι αλήθεια είναι, πως δε ξέρω εάν αυτό που επιθυμούσα το κατάφερα.

Γνωρίζω φυσικά, πως υπάρχουν πολλά κομμάτια που ίσως να μην ταιριάζουν με το βιβλίο, τα πρώτα κεφάλαια να είναι τραγικά, αλλά ξέρω πως έδινα όλο μου το είναι για αυτό.

Τα συναισθήματα μου είναι ανάμικτα, από την μία τελείωσα ένα βιβλίο που έγραφα δύο χρόνια τώρα, ήταν το δεύτερο μου στη σειρά. Από την άλλη όμως, θα μου λείψει, όπως μου λείπει και το άλλο βιβλίο που έχω τελειώσει, όπως θα μου λείψουν κι όλα τα βιβλία μου, όταν κι άμα καταφέρω να τελειώσω. Είναι σαν να ενηλικιωνεται το παιδί μου.

Ο επίλογος ήταν τεράστιος, το γνωρίζω καλά αυτό, έγραφα τέσσερις ώρες συνεχόμενες και τα χέρια μου είχαν μουδιάσει, αλλά συνέχιζα ακάθεκτη.

Άφησα ερωτήματα, γιατι το βιβλίο θα έχει κι επόμενο. Όχι, δεν ξέρω πότε θα το αρχίσω και πιστεύω πως θέλω να κάνω ένα διάλειμμα από αυτό το βιβλίο για να τελειώσω ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ένα ακόμη και να συνεχίσω τα υπόλοιπα από το σημείο που βρίσκονται. Δεν πρόκειται φυσικά να σας αφήσω έτσι.

Ο Ιάσονας πέθανε, η Δάφνη ελευθερώθηκε, η Κωνσταντίνα αγνοείται.

Ναι, είμαι σατανικη:)

Ελπίζω να σας άρεσε όλο το βιβλίο, θέλω τις εντυπώσεις σας και φυσικά εάν έχετε ερωτήματα να τα διατυπώσετε εδώ.

Για τελευταία φορά από εδώ (Χριστέ μου, σπάει η καρδιά μου)

Σας αγαπώ πολύ γουρουνάκια μου,
Μαριτινα ❤

Σας χαιρετάει η Δάφνη κάπου εδώ

Υ.Σ: ΘΑ ΒΆΛΩ ΤΑ ΚΛΆΜΑΤΑ