Πιάσε με [✔]

Κεφάλαιο 15- Lies

Τέλεια από τη φύση.

Ποτέ δεν ήταν και ποτέ δε θα είναι. Μην πιστεύεις.

Δε ντρέπεσαι; Δε βλέπεις πως με κατάντησες;

Εσύ κι η κοροϊδία του καθενός;

Και τώρα μένω να αναρωτιέμαι.
Ξέρω , όμως πως ποτέ δεν ήμουν και ποτέ δε θα είμαι αυτή που θέλω να είμαι, αυτή που πρέπει να είμαι.

Δε σε αγαπάω, ξέρεις γιατί;

Χωρίς την ανούσια σου μάσκα σου που θα κρυφτείς;
Δε μπορώ να σε εντοπίσω, λόγω των ψεμάτων σου.

Σε ακούω να μου ψιθυρίζεις.

Αφού δε σε αντέχω, γιατί βρίσκομαι ακόμη εδώ;

Σε βλέπω.
Μπορώ να γευτώ τη νίκη σου.
Μπορώ να μυρίσω το ψέμα σου.
Μπορώ να σε δω, να σε αγγίξω.
Μπορώ να σε νιώσω.
Άρα, μπορώ να σε καταστρέψω.

Θέλω εκδίκηση.

Εκδίκηση για όσο πόνο μου προκάλεσες και συνεχίζεις να μου προκαλείς.

Ζεις, για να με καταστρέφεις.
Ναι, είναι αληθεια, είμαστε όλοι λίγο τρελοί.

Ο φόβος ειναι μόνο στο μυαλό μας, γλυκιά μου αυτοθυσία.

Άνοιξε τα μάτια σου και δες.

Σε προειδοποίησα.

Κάποια μέρα, θα ξεχάσω και το όνομα σου.

Δε θα είσαι τίποτα.

Δε θα μπορείς να επιβιώσεις.
Θα με ζητάς, όπως εγώ, παλιότερα, μέχρι τώρα, αλλά δε θα σε βοηθήσω.

Θα πνίγεσαι αργά-αργά.

Το αστέρι σου θα σβήσει από τον ουρανό. Το χάος σου θα βυθιστεί. Δε θα σε βλέπω πλέον και δε θα φταίνε τα φώτα της μεγάλης πόλης, δε θα υπάρχεις.

Θα είμαι μόνη.

Θα είμαι εγώ κι ο πάγος.

Μα, πως γίνεται η τόση μαυρίλα να φαίνεται λάθος;

Και τώρα σε φωνάζω, σπάσε τη σιωπή και εμφανίσου.

Εντάξει, δε θέλω να φύγεις, έλα πίσω μόνο.

Που κρύφτηκες ξανά;

Θα σε καταστρέψω, εαυτέ μου, αλλά φοβάμαι πως θα καταστραφώ κι εγώ.

Και δε ξέρω εάν θέλω να ζήσω.