Özgür Ruh

12£ÖR£ -part 1-

1k okunma için teşekkürler. Yanımda olan herkese minnettarım🌺

Birlikte büyüyeceğimiz güzel bölümlere🥂

"Meryem bu merdivenin burada ne işi var?" diye bağırdı kalın sesiyle.

İçeriden sesi gelen Meryem'in dediklerini net duyamıyordum. Dediklerinden tatmin olacak ki telefonda konuştuğu kişiye geri döndü.

"Biraz kendimi unutturduktan sonra zaten kendisi benim yanıma gelecek." duyduklarım kalbimin sıkışmasına sebep olmuştu.

Umut ediyordum ki bahsettiği kişi ben değildim çünkü istemeden de olsa yanına hatta evine gelmiştim.

"Yarın detaylı konuşuruz." diyerek telefonu kapattı. Görüş alanımda olmadığı için bahçede ne yaptığına dair en ufak bir fikrim yoktu.

Özel güçlerimin olmasını ve yaslandığım duvardan içeri girmeyi o kadar isterdim ki.

Yine içerden yaşlı bir ses işittim. "Murat gel evladım."

"Geliyorum dede." diyerek ayak seslerini ve kapının kapanma sesini duymamla içim rahatlamış ve kendimi bir hışımla odaya atmıştım.

Bu kadar tesadüfte fazlaydı! Sanki her şeyi Zaza kurgulamış gibiydi...

Uyuyan Cem'e sinirle bakıp tükürdükten sonra yatağın içine girip uzandım. Bu huzursuzlukla uyuyacağım yoktu.

••••

Sinirden deliye dönmüş Burak'ı arıyordum. Otelin önüne geldiğimde kapının önünde biriyle konuşurken buldum.

Gözüm kimseyi görmeden Burak'ın yakasına yapıştım.

"Sen kızları nasıl sokağa atarsın kansız?" dedikten sonra yüzüne kafamı geçirdim. Sendeleyerek yere düşünce bir sürü koruma ve tanımadığım yüzler beni tutmaya başladı.

Burağı korumalardan biri ayağa kaldırmış, korumanın arkasından bana efelik yapıyordu.

"İstediğimi yaparım, benim otelim hatta seni de kovuyorum." dedi alkolden yamulan ağızıyla.

Kolumdan tutan ve önüme sipher olan adamlardan sıyrılıp Burağı dövmeye gidemiyordum.

"Senin otelini başına yıkarım aç it! Adam mı oldun lan sen?"

"Hadi hadi git buradan." dedikten sonra arkasına saklandığı korumayla birlikte otele kaçtı.

Korumalar kolumu bırakmış kabalıkta biraz olsun dağılmıştı.

Korumalardan biri mahçupça konuştu. "Erkan abi kusura bakma ama gitsen iyi olacak."

"Gideceğim" dedim. "Ama o dua etsin dışarda bir yerde karşıma çıkmasın."

Sinirimin hala geçmemesiyle yumruğumu sıkarak arabamın yanına gittim. Arabaya binecekken "Bakar mısınız?" sesi beni durdurdu ve sesin geldiği yöne baktım.

Tanıdık bir yüzdü ama kim olduğunu çıkaramıyordum. Yanıma yaklaştı.

Elini uzatarak "Merhaba ben Tülin. Siz birlikte yemek yerken Helinle konuşmuştuk belki hatırlarsınız." dedi.

Biraz hafızamı yokladığımda hatırlamıştım. Bizim kızın sevmediği Tülin.

Uzattığı elini sıkarak "Merhaba, Erkan. Bir sıkıntı mı var?" dedim.

"Aa yok ben sadece sizinle tanışmak istedim. Birde merakıma yenik düştüm doğrusu." duraksadı. "Yani Helin sizinle mi sevgili yoksa Burak'la mı merak ettim."