Hatırlatma
Hepimiz arabaya yönelirken yine o kalın ses kulağıma ilişti.
"Benim güzel misafirlerim nereye gidiyor?"
Erkan'ın Zazayı görmesiyle beni arkasına çekmesi bir olmuştu. Bedenini adeta bana bir kalkan olarak kullanmıştı.
...
"Evlerine götürüyorum." dedi Erkan rahat bir tavırla.
Meryem'i hırpalayarak yanına aldıktan sonra tekrar bize döndü Zaza.
"Olur mu hiç böyle kaçar gibi. Hele Helin evime kadar gelmişken onu bırakır mıyım?"
Erkan güldü. "Ben Helini burada bırakır mıyım?"
"Görüldüğü gibi bırakmışsın."
Erkan'ın morelinin bozulduğunu anlasamda bozuntuya vermemeye çalıştı. Erkan'a destek çıkmak adına atıldım.
"Senin evin diye kalmadık herhalde, manyak psikopat." parmak ucumdan yükselip Erkan'ın omzundan Zazaya bağırdım.
Erkan bana çatık kaşlarıyla bakarak karışmamam gerektiğini işaret etti.
"Helin, ilk tanıştığımızda hiç böyle değildin. Bu herif seni çok bozdu."
Sanki bardağı taşıran son damlaymış gibi Erkan Zazaya doğru yürüdü. Aralarında bir adımlık mesafe bırakarak durdu.
"Bir daha Helinin adını ağzına almayacaksın."
Güldü. "Yoksa ne olur? Beni mi öldürürsün? Ya da ben seni hastanelik ederim."
Erkan hiç beklenmedik bir hareketle yumruğunu Zazanın suratına geçirdi.
Zaza Murat'ın bir yumrukla yıkılmayacağını biliyordum ki öylede oldu.
Hafif yüzü yana doğru gitsede karşılığı gecikmedi. Erkan'ın o kusursuz yüzüne o da bir yumruk geçirdi.
Yumruklar çoğalıp, kafa ve tekmelere dönüştü. İkiside birden yere düşüp, yerde güreşçiler gibi boğuşmaya başlamışlardı.
"Yapmayın, Erkan yapma." diye telaşla bağırsam da hiçbir şeyi değiştirememiştim. Cem'e ayırması için baktığımda oda Selin ve Meryem'le birlikte durmuş, olan kavgayı seyrediyorlardı.
"Cem!" diye bağırmamla donmuş gözleri bana çevrildi.
"Bir şeyler yap." tekrar kavga eden Erkan ve Zazaya baktıktan sonra bana baktı.
"Özür dilerim, çok özür dilerim." dedi korkulu sesiyle. Meryem'in elinden hızlıca tutup koşmaya başladı.
Uzaklaşan Cem ve Meryem'in arkasından hayal kırıklığıyla baktım. Bizi bu eve getiren Cem yarı yolda bırakıp öylece gidiyordu.
Kahretsin ki elimden hiçbir şey de gelmiyordu. Selin'e baktığımda ise elleriyle ağızını kapatmış ağlamaktaydı.
"Yardım edecek kimse yok mu?" diye bağırdım çaresizce. Ama yoktu. Kimsecikler yoktu.
Erkan Zazaya acımasızca, Zazada Erkan'a aynı acımasızlıkla vuruyordu.
"Durun yeter artık." demelerim bir işe yaramıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Özgür Ruh
Chick-LitSırf özgürlüğü elinden gitmesin diye onca yıl kimseye aşık olmamıştı. Çünkü biliyordu ki aşk, esaretten ibaretti. Özgürlüğünü elinden alıcak adama günden güne bağlanırken ikizininde ondan farksız olduğunu gördü. Bu sefer hayat özgürlüğünü kısıtlamış...
