§» Nightmare (§» Kabusum)

§» Flyner

İrkilip geriye adım attım. "Sen de kimsin?" O da şaşırmıştı ki "Ben mi?" Dedi.  Kumral saçları,  sol gözüne doğru sarkmıştı. Sağ gözünde bir yara izi vardı. Benden 15- 20 santim kadar uzundu. Siyah bir gömlek, üzerinde siyah ceket giyinmişti. Sol kulağında ucundan haç işareti sarkan bir küpe vardı ve siyah ince deri bir kolye boynunu sarıyordu.

İçimde kaba bir 'evet sen' demek gelse de öyle bir şey söylemedim, söyleyemedim. Görünüşünden etkilenmiştim.

Onu incelediğimi fark etmişti ki yüzüne bir gülümseme yayıldı. "Ben Flyner. Ya sen?" Dedi.

"Ha... Ben Eryxn. Burada ne arıyorsun?" Dedim başımı sallayarak.

"Yeni evime New York'a gelmiştim ki kendimi burada buldum. En son sevgilimle buluşacaktım. Fakat onu göremedim. Aslında böylesi daha iyi. Söyleyeceklerim onu kırabilirdi..." Dedi. Sessizlik...

"Bunları bana neden söylüyorsun?" Dedim her şeyi alakasız bir şekilde ayrıntıları ile açıklamasına karşılık.

Başını öne eğdi. Eliyle ensesini kaşıdı. Gülümseyip "sen sormadan söyleyeyim dedim," dedi.

"Hah!" Deyip kollarımı kavuşturdum. "Ukalalıkta üzerine yok gibime geldi nedense..." Diye mırıldandım. Bakışlarımı yüzünden odaya çevirip biraz oyalandım.

Hala bana baktığını farkedince tekrar ona döndüm.

"Ne?" Diye sordum. Başını salladı ve ellerini ceplerine soktu.

"Hiç... Sadece çok güzel gözlerin olduğunu düşünüyordum." Diye mırıldandı.

Dediklerine şaşırarak "Benim mi?" Dedim. Şu ana kadar siyah gözlerimin çekici olduğunu düşünmemiştim. Çok karanlık geliyorlardı bana...

"Evet... Güzel ve ilginçler." Omuz silkti. "Kuğu gibi..."

"Hah... Küçükken ördekler arasında dışlandığımı da söylersin şimdi sen..." Dedim söylediği şeyi alaya alarak. Küçük çaplı bir kahkaha attı. Derin bir nefes aldım. "Cidden kızları tavlamak için elinden geleni yapanlardansın değil mi?" Diye mırıldandım.

"Niye? Kimse sana güzel olduğunu söylemedi mi?" Dedi ve eliyle kızıl saçlarımın birkaç telini parmağına doladı. Kaşlarını kaldırmıştı.

Elini ittirip ondan bir adım uzaklaştım.

"Çokça kez... Ama hepsi yalancı olduğundan acaba güzelliğim de mi yalan diye düşünmüyor değilim..." Dedim.

Başını iki yana salladı. "Bence-" Sözünü yarıda kesip  ileriye bir adım attı ve elini belime koyup beni kendine çekti. Şaşkınca, yaptığı hamle sonrası burnu burnuma değen yüzüne, yeşil gözlerine baktım. Ah lanet olsun!

"Sanırım gözlerin yakından daha güzel gözüküyormuş."