Bölüm2

131 11 0
                                    

Kendime gelmem çok uzun sürmedi hızlıca sınıfa girdim ve yerime oturdum ders başlayalı 10 dakika olmamıştı ki nöbetçi öğrenci içeri girip çantasına ses kayıt cihazı koyulan kızı yanına çağırdı kız o gün hiç sınıfa geri gelmedi. O sırada dönüp çocuğa baktım kızın gidişini izledi gülerek ve sonra biranda bana döndü ve sadece göz kırptı hiçbirşey yapmadan önüme döndüm. Okul bittiysen sonra servise doğru ilerliyordum sabah o çocuğun yanında gördüğüm kısa boylu çocuk yanıma geldi.
-selam yenisin galiba okulda dedi
Kafamı evet anlamında salladım oda sadece gülümsedi
-adım mert dedi ve elini bana doğru uzattı
İpek dedim ve elini sıktım servise kadar bana sessizce eşlik etti ve benimle birlikte servise bindi hatta binmekle birlikte kalmadı yanıma bile oturdu.
-yanına oturdum ama sana sormadım bir sakıncası var mı?
Kafamı hayır anlamında salladım Benin için bir sıkıntı yoktu.
Madem yanıma oturmuştu bende ondan biraz bilgi alsam hiç fena olmazdı. Sen bayadır bu okuldasın herhalde dedim kafasını evet anlamında salladı
-1. Sınırdan beri Burak ve buradayız
Burak dedim soru sorar gibi biranda ön koltuksan bir kafa arkaya döndü
-buyrun benim.
O çocuktu demek ismi Burak'tı. Birazcık heyecanlanmıştım.-selam demekle yetindim oda selam dedi ve önüne döndü. Daha sonra hiçbiriyle konuşmadık sadece dışarıyı izledik önce mert indi ve tam bana sıra geldiğinde Burak kafasını bana doğru uzatıp -görüşürüz dedi biran da geri dönüp baktım tebessüm edip görüşürüz dedim ve aşağıya indim gözlerimi birkaç dakika kapattım bu çocuk kafamı karıştırıyor böyle olmaması gerekiyor. Odamı çıktım annem mutfakta yemek hazırlıyordu. Üstümü değiştirdim ve telefona bakmaya başladım üstten bir bildirim geldi. Mert ateş sizi takip etmek istiyor. Onayladım ve bende ona istek gönderdim anında kabul etti takipçilerine girip Burak'ı aradım ve buldum da Burak Özen takip isteği attım biraz cesurluk yaparak ama isteğimi tam 1 saat sonra kabul etti ama beklediğime değdi çünkü beni geri takip etti. Fotoğraflarına bakmaya başladım bugün yanında onunla birlikte giren çocuk onun abisiymiş. Beraber az fotoğrafları vardı ama güzeldi habire  mert ve yanında ki o kızla sürekli fotoğraf çekiniyordu. Biraz daha inceledikten sonra kapattım ve yemek yemek için aşağıya mutfağa indim. Babam çoktan gelmişti ve sofraya çoktan oturmuşlardı. Yemeği yedikten sonra odamı geri çıktım ve biraz daha telefonda oyalanıp uyudum sabah yine aynı rutin devam edecekti en azından ben öyle sanıyordum sabah servise bindiğimde mert yine yanıma oturdu
-günaydın dedi gülümseyerek bende aynı gülümsemeyle cevap verdim. Ve ondan sonraki her sabah bu olacaktı kim bilir belki bizim plancı burak'ımız bile otururdu.

SANA İHTİYACIM VAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin