Bölüm 4

92 9 9
                                    

Ders bitimine kadar ikimizde konuşmadık sadece dersi dinledik. Zil çalar çalmaz bana döndü. -hadi kalk o zaman sana planı anlatalım dedi ve ayağıya kalktı hiçbirşey demdim sadece peşinden gitmeye başladım merdivenlere yöneldi ve en üst kata çıkmaya başladı 11. Sınıflar 12. Sınıflar daha yukarısıda mı vardı? En sonunda tamamıyla boş bir kata geldik ve sadece bir oda vardı burada biraz korkmamış değildim hiç tanımadım bu çocukla neden buraya kadar çıkmıştım ki üstelik bu çocuk kötü bir çocuktu. Ben bunları düşünürken oda cebinden anahtar çıkarıp kapıyı açmakla meşguldü arkamızdan o kızla mert geldiler Burak'ta çoktan kapıyı açmıştı. O kızda gelince biraz daha rahatladım ve peşlerinden içeriye girdim. İçerisi bomboş bir odaydı sadece bir sürü kağıt ve yazıcı ile çıkarılmış birkaç kişinin resmî istemsizce gülmeye başladım. Burası yaptıkları bu şeyler çok saçma ve çocukcaydı. Burak benim yanıma doğru geldi ve -bu İpek artık grubumuzda oda var dedi. Kız öne atıldı birden -ben hayat tanıştığımıza çok sevindim Burak'ın sağ kolu benim dedi birden mert atıldı konuşmaya -hayır sen yokken ben vardım asıl sağ kol benim. Burak onlara gerçekden mi bakışı attıyordu. Burak'ın bakışlarını görünce ikiside konuşmayı kesti. Daha sonra Burak cebinden kağıtları çıkardı ve anlatmaya başladı -eğer bir şekilde birimiz Meriç'in abisi Semih'i bu odaya getirebilirse aynı zamanda İz'de bu odada olursa ve o anda mert müdüre yukarıda ahlaksız şeylerin yapıldığını söylerse bence iş hallolur. Gözlerim açık onları dinliyordum müdür birinin konuşmasına bakarak böyle bir karar vermezdi demi? Yada Burak bir kıza bunu yapacak kadar acımasız değildir diye düşünüyordum yanılıyormuşum çünkü o kadar acımasızmış. Plan tamda onların istediği gibi ilerledi ve Semih ve iz odaya girdiler ve arkasından kapıyı kilitledim evet kapıyı ben kilitledim. Ayrıca mert de müdür tam 10 dakika sonra geldi ayak seslerini duyunca anahtarı çıkardım ve alttan onlara attım müdür kapının önünde kapıya vurmaya başladı -açın kapıyı hemen. Kapı içerden açıldı ve Semih şaşkın bakışlarla hepimizi süzdü. 12. Sınıfa gidiyordu ve Emin'im sonucunda Burak'ı çok kötü dövecekti. Müdüre açıklama yapmaya çalışırken Mert'in çoktan gittiğini gördüm ve bende müdürden izin isteyip aşağıya inmeye başladım. Sınıfta yine toplanmışlardı. Yanlarına gitmek yerine yerime oturdum zaten birşey söyleyeceklerse beni çağırırlardı. Ama be oldu biliyor musunuz beni yanlarına çağırmadılar hatta serviste bile yanıma gelmediler benimle hiç diyalog kurmadılar kendimi kullanılmış gibi hissettim. Akşam evde yemek yedikten sonra odaya çıktım 7cevapsız arama vardı bilinmeyen bir numaradan numarayı tekrar aradım. -alo?
-nihayet açabildin. Burak'ın sesiydi bu biran da heyecanlanmıştım. -duymadım kusura bakma.
-sorun değil ben şey için aramıştım bugün yaptıkların için çok teşekkür ederiz. Suratımda istemsizce bir gülümseme oldu. -ediyor musunuz toksa ediyor musun? -ediyorum dedi -rica ederim -iyi geceler dedi iyi geceler dedim ve kapattım 2 dakika sonra telefon yine çaldı. Arayan yine oydu. Açtım ve alo dedim. -şey birde yarın görüşürüz demeyi unuttum dedi -peki yarın görüşürüz dedim ve kapattık. Yatağa yattım ve bir süre sonra uyudum. Sabah alarmın sesi ile uyandım hızlıca üzerimi giyinip aşağıya indim. Kahvaltıyı annem hazırlamıştı oturup hızlıca kahvaltımı yaptım ve evden çıktım servis tahminimce 5-6 dakikadır bekliyordu hızlıca bindim. Burak mert ve hayat çıktan binmişti. Hepsi benden sonra biniyorlardı oysa ki. Burak'a baktım bana bakmıyordu daha sonra bana baktı ve hiçbirşey yapmadan hayat ve mertle konuşmaya devam etti. Herhangi bir koltuğa oturdum. Anlayamıyordum önce beni arıyordu şimdi yokmuşum gibi davranıyordu. Okulun yolunun yarısına doğru mert yanıma oturdu -selam ona bakmadan -selam dedim -küsmüyüz diye sordu dalga geçer gibi güldüm -seninle neden küseyim. Yüzünü bilmem der gibi salladı. Kulaklığı kuşağına taktım ve müzik sesini yükselttim mert de başını yola çevirdi daha da soru sormadı. Bende öyle davranacaktım eğer hepsi hiçbirşey olamamış gibi arkadaş değilmiş gibi davranacaksa bana uyardı. En başta yanıldığım birşey vardı bu çocuklar arkadaş değil oyuncak arıyorlardı ve ben çoktan onların oyuncağı olmuştum.

Nasıl buldunuz  bölümü bana yazarsanız sevinirim
Instagram ; sana_ihtiyacim_var_wattpad buradan ulaşabilirsiniz 😊

SANA İHTİYACIM VAR Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin