SANA İHTİYACIM VAR

Bölüm 9

Kendime gelmem çok uzun sürmedi galiba artık onun bu sürpriz cümleleri ile yanımdan ayrılmasına alışmıştım. Sessizce ayağıya kalktım ve sınıfa girdim. Beni gerçekten şaşkına uğratacak durumda bir şey oldu. Hayat Mert ve Burak beraber gülerek konuşuyorlardı. Şaşkınca yanlarına gittim. -ne çabuk barıştınız siz böyle dedim. Burak sadece yüzüme baktı. Kimse birşey demeyince Hayat söze karıştı. -ne sandın ki İpek biz böyleyiz işte o yüzden birimizin tarafına geçerken dikkatli ol kaybeden taraf sen olursun dedi. Diğerleri hiç sesini çıkarmadı. Sessizce kendi sırama oturdum gün boyunca Burak da yanıma oturmadı. Arkada ki tek sırada önünde de Mert ve Hayat oturdular. Dersler çok sıkıcı değildi ve hemencecik bitti. Onları beklemeden servise bindim ve koltuklardan birine oturdum önce Burak ve Hayat benim tam önüme oturdu. Mert tam yanıma oturacakken çantamı koydum -dolu burası Mert başka bir yere otur. Şaşkınca bir bana birde çantaya baktı. Sonra Burak ve Hayat ın önüne oturdu. Mert'in yüzüne hiç bakmadım. Çünkü önden imalı bakışlarla bana bakan Burak'a odaklanmıştım bakışlarına gülerek karşılık verdim. Cama dönüp kulaklığımı taktım  ve gözlerimi kapattım ve yanımda hissettiğim bir bedenle gözlerimi açtım. Bir çocuk yanıma oturmuştu. Çantamı koltuktan aldı ve kendi kucağına aldı. Sonra yanıma oturdu hiçbirşekilde benimle göz teması kurmuyor kulaklığı kulağında sanki yaptığın da hiçbir tuhaflık yokmuş gibi davranıyordu. Sorun ise o çocuğu ilk kez burada görüyor olmamdı. Daha önce hiç dikkatimi çekmemişti. Burak'tan dolayı başka birine baktığım mı vardı. Yüzüne çok bakmış olacağım ki bana doğru dönerek yüzüme bakmaya teşrif ettiler. -çanta mı alabilir miyim? Diye sordum. Duymadığını belli etmek için kulaklığı çıkartıp tekrardan bana baktı. -çanta mı diyorum artık alsam mı? Önce bana sonra elinde  ki çantaya baktı. -ah çok özür dilerim kusura bakma dedi ve çantayı bana uzattı. Kulaklığı tekrardan kulaklığı  taktı ve gözlerini kapattı. İnme sırası bana geldiğinde hafifçe dürttüm ama uyanmadı. Tekrardan dürttüm ama hiç uyanacağa benzemiyordu ben onu dürtmeye devam ederken kafamda bir gölge belirdi. Kafamı kaldırdığım gibi Burak çocuğu yere doğru attı. Çocukta bende ne olduğunu anlamadan Burak'a bakıyorduk. Çocuk benden daha çabuk toparlandı. -ne yapıyorsun lan diyerek ayağıya kalktı. Burak sinirle yüzüne baktı. -uykunu bölüyoruz ama kız inecek ne uyku var kardeşim sende. Dedi şuan gerçekten saçmalamıştı. Çocuk da bu sefer onu itikledi. -öyle mi arkadaşım o zaman sende şöyle çekilde arkadaş geçsin. Burak bu sefer sert bir şekilde onu ittirdi. Bu sefer ben kalkmasında yardım ettim çocuğa. Oda benden yardım alarak kalktı. Burak'a döndüm. -keşke kavga çıkarmadan önce bana da bir sorsaydın acaba burada mı ineceğim diye. Burak anlamadan suratıma baktı -iyi İpek bir dahakine sana sorarım. Sinirle yerine oturdu. Hayat gülerek bana baktı ve ağzını kıpırdatarak 'aferin' dedi ve önüne döndü. Yerime tekrardan oturdum. Burak'a laf sokacağım diye evde de inememiştim. Ben bunları düşünürken gülerek bana baktığını farkettim. Ona doğru döndüm. -ne birşey mi oldu? Kafasını hayır anlamında salladı ve elini uzattı. -ben Mete. -İpek dedim ve elini sıktım. Sırada ki evde Mete indi. Bende onun hemen arkasından indim. Arkamızdan ne düşündüler hiçbir fikrim yok ama eve en kısa yerden ulaşmam gerekiyordu. Mete arkasına döndü. -hayırdır bizim apartmana taşındın herhalde. -yok ya bizim evde inmedim ya buradan yakın bari buradan gideyim dedim. Gülümsedi. -eee madem sen beni kurtarmak için evden uzakta indim bende sana evine kadar eşlik etme nezaketinde bulunayım. Gülümsedim. Tam bu güzel anın içine ne edebilir diye düşünüyordum ve arkadan bir ses geldi. -gelmene gerek yok ben ona eşlik ederim. Arkamı döndüm. Mert?

Herkes burada bir Burak bekliyordu değil mi ? Üzgünüm :)

Nasıl buldunuz yorumlarda belirtin lütfen.

Mete karakteri hakkında düşünceleriniz neler peki?
Instagram hesabımız; sana_ihtiyacim_var_wattpad takip edebilirsiniz
Sizi çok öptüm iyi ki varsınız ❤️❤️❤️