"Δεν θελω να σε χασω"

3.6K 290 6
                                    

Μόλις είχα στείλει το email με την αίτηση μου για την οντισιόν. Θα μου έστελναν βεβαίωση το συντομότερο δυνατόν είπαν.

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και πήγα να βρω τον Ντίλαν. Ηταν ήσυχος απο τοτε που άκουσε οτι θα στείλω την αίτηση μου. Ο Ντίλαν δεν είναι ποτε ήσυχος.

Βγήκα στο σαλόνι και τον ειδα στον καναπέ να κανει την εργασία του. Πήγα και καθησα δίπλα του. Δεν πήρε τα μάτια του απο την οθόνη και συνέχιζε να γράφει.

"Μπορείς να κανεις ενα μικρο διαλείμματακι;" του είπα και του έπιασα το μπράτσο.

Κούνησε το κεφάλι του και έκλεισε το λάπτοπ του.

"Είσαι καλά; πολύ ήσυχος μου φαίνεσαι από τότε που--"

"Απο τοτε που μου ειπες οτι θα κανεις αίτηση για μια οντισιόν που είμαι εκατό τις εκατό σίγουρος πως θα περάσεις και θα φύγεις για Σίδνεϋ; Ναι. Απο τοτε είμαι ήσυχος"  είπε και τον κοίταξα.

Δεν ήξερα γιατί ανησυχούσε τόσο πολύ. Στο κάτω κάτω μια οντισιόν είναι μονο δεν είμαι καν σίγουρη αν θα περάσω και θα πάρω την υποτροφία.

"Α γι αυτό αναστατωθηκες.... Κοιτά είναι μια οντισιόν. Δεν ξέρω αν θα περάσω" είπα όσο πιο ηρεμα μπορουσα.

"Σίγουρα θα περασεις. όλοι το λένε γιατι εισαι καταπληκτική χορεύτρια"

"Αλήθεια το πιστεύεις αυτό;"

"Ναι" κούνησε το κεφάλι του. "Θα πάρεις την υποτροφία και το επόμενο που θα θυμάμαι θα είναι εσένα στο αεροδρόμιο να φεύγεις. το ξέρω, είναι για την καριέρα σου και το καταλαβαίνω. Θέλω το καλύτερο για σένα Αριάνα " με κοίταξε.

Με το που το είπε , ενιωσα πεταλούδες στο στομάχι μου.

Θέλει το καλυτερο για μένα.

"Είναι λίγο νωρίς να το συζητάμε αυτό Ντίλαν" του εσφιξα το χερι.

"Ναι αλλά αν δεν το συζητησουμε τώρα πότε θα το κάνουμε;!" τραβήχτηκε. "Θα σε χάσω. Θα πας στην αλλη άκρη του κόσμου. Δεν θα σε βλέπω κάθε μέρα όταν ξυπναω,ούτε κάθε βράδυ που πεφτω για ύπνο. Θα μιλάμε σπάνια μέσω Skype εξαιτίας αυτής της κώλο διαφοράς της ώρας.  Θα χαθουμε Αριάνα" με κοιτούσε κατάματα καθώς τα έλεγε.

"Οχι. Δεν θα το επιτρεψω να γίνει."

"Η καθημερινότητα θα μας χωρίσει. Κατάλαβε το!" έγινε πιο επιθετικός τώρα.

"Γιατί φωνάζεις; Γιατί γίνεσαι τόσο επιθετικός; Σε τι σου φταιω εγω;" προσπάθησα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου και πιστεύω τα κατάφερα. Αν φωναζα κι εγω θα μαλωναμε , σίγουρα , πράγμα που δεν το ήθελα.

"Γιατι δεν θέλω να σε χάσω!" πήρε μια ανάσα και ηρέμησε. "Δεν θέλω να σε χάσω. Εσύ με αλλαξες. Εσύ με επεισες να πάρω το πανεπιστήμιο στα σοβαρα. Μου εδειξες πως καλη είναι και η καλοπέραση αλλά μετράει και η υπευθυνότητα. Πριν ήμουν ένας χαμένος που κάθε μερα μεθούσε και πηγαινε με κορίτσια. Τώρα εχω μια σχέση. Ναι μια σχέση που παίρνω στα σοβαρά. Με εναν άνθρωπο που πραγματικά νοιαζομαι γι αυτην. Δεν θέλω να την χάσω και να πληγωθω , γιατί ξέρω πως δεν προκειται να βρω αλλη σαν κι αυτήν, όσο κλισέ και να ακούγεται.  Είμαι 23 και είσαι η μονη κανονική σχέση που είχα ποτε. Οχι φάσεις μονο και σεξ. Με έκανες να νιώσω αισθήματα που δεν ειχα νιώσει ποτε. Με έκανες να ερωτευτω. Γι αυτό δεν θέλω να σε χάσω , γι αυτό γίνομαι τόσο επιθετικός, δεν θέλω να πληγωθω, αλλά πιο σημαντικά δεν θέλω να σε πληγωσω και να πληγωθείς "

Τον κοιτούσα καταματα. Κατάλαβα γιατί ανησυχούσε τόσο πολύ τώρα. Δεν ήξερα τι άλλο να πω. Εμεινα να τον κοιταω. Δεν ήμουν καν σίγουρη οτι θα πάρω την υποτροφία αλλά τώρα για ενα πράγμα είμαι εκατό τις εκατό σίγουρη.

"Σ'αγαπω" είπα. Νομιζω είναι η πρώτη φορά που το λέω και το εννοώ με όλη την έννοια της λεξης. Το εχω πει στο Μπραντ, αλλά αυτό είναι διαφορετικό. Πολύ διαφορετικό. Εχει αίσθημα μέσα του.

Χαμογέλασε και με πήρε στην αγκαλιά του. Τυλιξα τα χέρια μου γύρω απο τον λαιμό του και με φίλησε απαλά.

"Δεν το λέω συχνα, αλλά" διέκοψε το φιλί μας. "Κι εγω σαγαπω. Και το εννοώ " Είπε και ξαναενωσα τα χείλη μας.

Αυτό το αθωο φιλι, οδηγησε σε ένα παθιασμένο φιλι , γεμάτο με ενταση.

Αυτό το παθιασμένο φιλί γεμάτο με ένταση μας οδήγησε στην κρεβατοκάμαρα.

Δεν ηξερα αν θα πάρω την υποτροφία. Δεν ήξερα αν θα παω στο Σίδνεϋ.
Αλλά ξέρω οτι τον αγαπώ, και οτι θα κάνω τα παντα για να μην τον πληγωσω. Εχει περάσει πολλά ο Ντίλαν.







Αωωωωω.  Μάλλον το βιβλιο θα τελειώσει σε 3-4 κεφάλαια χεχεχεχεχε.

Σας άρεσε;

Μια συγκατοίκηση άνω-κάτωWhere stories live. Discover now